Ponowny przegląd dynamik teorii grawitacji kwantowych
Po pogłębieniu wiedzy w zakresie teorii grawitacji kwantowej ('quantum gravity' - QG), takich jak pętlowa grawitacja kwantowa ('loop QG'), modele czasoprzestrzennej piany ('spin foam models') oraz kauzalne triangulacje dynamiczne ('causal dynamical triangulations') naukowcy pragną zbadać dynamiki tych teorii poprzez opracowanie technik obliczeniowych i technik zaburzeń. Celem podjętych badań jest, w szczególności, przeprowadzenie analizy wpływów powyższych zjawisk na własności kosmologiczne. Zespół uczestniczący w projekcie o nazwie „Fizyczne, obserwowalne właściwości grawitacji kwantowej” ('Physical observables in quantum gravity' - Observables in QG) zauważa, że we wszystkich powyższych teoriach stosowany jest pewien rodzaj nieciągłości (dyskretności), albo jako struktura pomocnicza, albo jako własność pochodna. Naukowcy dodają, że pozostawia to otwarte pytanie, w jaki sposób nieciągłość wpływa na symetrię leżącą w samym sercu ogólnej teorii względności, a dokładnie na symetrię dyfeomorfizmu. Podczas pierwszych siedmiu miesięcy trwania projektu naukowcy podjęli pierwsze kroki na drodze do omówienia sposobu przedstawiania grup dyfeomorficznych w dyskretnych teoriach QG. Po opracowaniu jasnych definicji dyfeomorfizmów w teoriach nieciągłych, naukowcom udało się wykazać, że ogólna symetria dyfeomorficzna nie sprawdza się w warunkach nieciągłych. Naukowcy zbadali następnie możliwe podejścia, pozwalające opracować spójną dynamikę kwantowych teorii grawitacji.
