Nowe, opracowane techniki mają ulepszyć systemy bezprzewodowe
Pod kierownictwem zespołu z angielskiej firmy Rinicom, naukowcy pomyślnie ulepszyli zaawansowane przetwarzanie sygnałów i technik kodowania, mające na celu poprawę charakterystyki pracy systemów bezprzewodowych na przykładzie ostatniego systemu, wdrożonego przez Wimax (światowy system interoperatywności w zakresie dostępu do systemów mikrofalowych). Wimax stanowi międzynarodowy standard sieci bezprzewodowego dostępu do szerokiego pasma przenoszenia w strukturze komórkowej, obejmujący stacje bazowe i stałe lub przenośne terminale użytkowników. Jednym z głównych celów projektu, o nazwie „Bezprzewodowe systemy następnej generacji dostępu do szerokiego pasma przenoszenia” (Wi-coding), było opracowanie nowych technik kodowania. W tym celu, zespół naukowy zastosował zupełnie nową metodę kodowania, zwaną „kodowaniem biegunowym”, zaliczaną do klasy algorytmów kodowania i dekodowania o niskiej złożoności. Badano w jaki sposób przejść od koncepcji teoretycznych do kodowania biegunowego, oraz realizować to w praktyce. Początkowe prace w tym zakresie obejmowały krytyczną oceną kodów biegunowych w aspekcie potencjalnego konkurenta istniejących schematów kodowania stosowanego w systemie Wimax. Po uzyskaniu „zachęcających” wyników, naukowcy kontynuowali prace nad projektowaniem kodów, modulacją i schematami charakterystyk czasowych kodów, w oparciu o paradygmat kodowania biegunowego. Innym zamierzeniem projektu było opracowanie algorytmu wstępnych zniekształceń do korekcji nieliniowości wzmacniaczy. Ortogonalne współdzielenie pasma z podziałem na częstotliwości (OFDM) pozwala wielu użytkownikom na wykorzystywanie wspólnego elektromagnetycznego widma łączności. Sposób ten został wybrany jako powietrzny interfejs nowoczesnych systemów bezprzewodowych, lecz charakteryzuje się on pewnym niedogodnym problemem, związanym ze „stosunkiem mocy szczytowej do średniej (PAPR)”, co powoduje, iż systemy OFDM są kosztowne do wdrażania. W systemach OFDM, przekazywane sygnały PAPR charakteryzują się wysokimi wartościami, co uniemożliwia wydajną pracę wzmacniaczy wysokiej mocy w nadajnikach OFDM. Zespół naukowy projektu Wi-coding opracował nowatorski, hybrydowy algorytm wstępnego zniekształcenia dla systemów OFDM oraz przygotował prototyp wstępnego zniekształcacza (distortera), który kompensuje nieliniową pracę wzmacniacza mocy po jego nasyceniu przez silny sygnał na wejściu. W celu zrównoważenia akademickich i praktycznych aspektów projektu, wszystkie nowatorskie koncepcje zostały opracowane i przetestowane w kontekście wyłaniających się standardów bezprzewodowych następnej generacji, takich jak Wimax.
