Kobiety kształtują naukę
Już dawno stwierdzono, że pozycja kobiet w nauce jest ważna nie tylko dla samych kobiet-naukowców – efektywne wykorzystanie ich talentów przynosi korzyści także infrastrukturom badawczym. Niemniej tylko nieliczne sieci kobiet-naukowców w Europie mają zdolności lub kompetencje umożliwiające im włączenie się w europejską debatę o polityce badań naukowych. W marcu 2006 roku rozpoczęto projekt "Europejska platforma dla kobiet-naukowców" (EPWS) jako ogniwo, którego brakowało między kobietami-naukowcami a twórcami polityki. Szczególny nacisk położono na wsparcie już istniejących krajowych, regionalnych i międzynarodowych sieci kobiet-naukowców. Platforma zaczęła docierać do takich sieci w Europie poprzez sondaże i kwestionariusze. Nie tylko gromadzono informacje o głównych dziedzinach zainteresowań i działań – ostatecznym celem było poinformowanie sieci o EPWS i zachęcenie ich do uczestnictwa. W ciągu niespełna trzech lat platforma EPWS przekształciła się w sieć 104 organizacji działających na rzecz promocji równych szans w pracach badawczych. Sieć obejmuje 39 krajów i dociera do ponad 12 tysięcy badaczek w Europie i poza jej granicami. Wciąż zyskuje nowe członkinie. Pierwsze spotkanie w ramach sieci miało miejsce jesienią 2006 roku, w roku 2007 odbył się pierwszy walny zjazd. W 2008 roku z sukcesem zorganizowano pierwszą roczną konferencję – ostatnia odbyła się w 2010 roku. Wnioski ze wszystkich spotkań, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii genderowych w programach badawczych, posłużyły jako wkład w debatę publiczną obejmującą Europejską Przestrzeń Badawczą oraz Europejską Radę ds. Badań Naukowych. Ponieważ w nauce na wszystkich poziomach kobiety są wciąż mniej liczne niż mężczyźni, platforma EPWS zaproponowała zmiany na rzecz większego uczestnictwa i awansu kobiet-naukowców i kobiet-inżynierów. Ponadto poprzez sieciowe działania międzyinstytutowe i międzynarodowe kobiety podjęły wspólny trud przeniknięcia do "męskich sieci szkolnych znajomych". Mimo że oddziaływanie platformy EPWS jest coraz większe, mimo że jest ona wyraźnie dostrzegana na poziomie europejskim, a jej ważna rola spotyka się z uznaniem, platforma nadal boryka się z trudnościami finansowymi. Początkowo była finansowana przez Komisję Europejską ze środków Szóstego, a ostatnio Siódmego Programu Ramowego; od 2009 roku jest wspierana przez swoje członkinie na zasadzie wolontariatu.
