Wirtualna kultura bazująca na zaufaniu
Jest sprawą zupełnie oczywistą, że zmierzamy do ery e-biznesu. Transakcje elektroniczne stworzyły już podwaliny do elektronicznie prowadzonej wymiany handlowej, a zakres ich zastosowań ulega stałemu rozwijaniu. W miarę pojawiania się nowych sposobności, zmienia się także sposób prowadzenia biznesów. W obliczu szybko zmieniających się wymagań ze strony konsumentów oraz wyzwań związanych z konkurencyjnymi rynkami, średnie i małe przedsiębiorstwa (ŚMP), decydują się na wymianę ekspertyzy oraz zasobów, by rozgrywać swoje działania strategiczne. Dzięki możliwości wykorzystania technologii informacyjnej, taka współpraca nie jest organizowana jedynie między przedsiębiorstwami znajdującymi się blisko siebie. Inaczej niż w przypadku przedsiębiorstw działających wyłącznie w sposób tradycyjny, tworzone są organizacje wirtualne (VO), łączone poprzez granice poszczególnych krajów. W okresie istnienia tych dynamicznych związków, starzy partnerzy czasem odchodzą, a nowi są przyłączani – co uzależnione jest od potrzeb biznesów w danym momencie. W okresie ostatnich lat zrealizowano wiele projektów i badań, z zamierzeniem ustalenia technologii i najlepszej praktyki w zakresie wspierania takich biznesów, tworzonych na żądanie. Wysiłki takie czynione są w Europie drogą ustalania finansowanych programów, które umożliwiają wspieranie różnych projektów w tym zakresie. Odzwierciedleniem tego było finansowanie projektu Trustcom z konta Szóstego Programu Ramowego. W ramach tego projektu pracowano na szeregiem barier, które stanowiły przeszkodę w migracji średnich i małych przedsiębiorstw (ŚMP) do bliskiej współpracy, oraz koncentrowano się nad luką w zarządzaniu ryzykiem. Ustalony sposób zminimalizowania ryzyka oraz budowanie zaufania realizowane są poprzez umowy o poziomie świadczonych usług (SLA) pomiędzy partnerami. Poza zobowiązaniami oraz jakością usług (QoS) przyrzeczoną klientowi, ważnym elementem takich kontraktów są kary narzucane w sytuacjach niespełnienia umowy. Celem umożliwienia negocjowania umów SLA w sposób półautomatyczny, Trustcom opracował ogólną platformę usług sieciowych. W celu monitorowania realizacji umowy w czasie rzeczywistym, taka zorientowana na usługi architektura (SOA) może pracować z wirtualną, wspólną infrastrukturą przy wykorzystaniu fizycznych zasobów rozmieszczonych na całym świecie.Jest ona ustawiona w taki sposób, by informacje biznesowe, takie jak wewnętrzne procedury biznesowe, były przejrzyste i dostępne. Posiada ona pewne implikacje w zakresie ochrony i prywatności – ponieważ dla każdej organizacji wirtualnej (VO) zasadniczą sprawą jest posiadanie zaufania. Z tego powodu, dzięki zasadom ustalonym w ramach projektu Trustcom, partnerzy mają do wyboru wymianę jedynie danych, które są im potrzebne i niczego ponadto. Poza tym, na podstawie doświadczenia i ekspertyzy prawników, oraz strategów biznesowych i projektantów oprogramowania, ustalono kryteria pomagające w zrozumieniu sytuacji, w których partnerzy nie wywiązują się ze swoich zobowiązań. Jednakże pozostaje jeszcze znacznie więcej do zrobienia, zanim technologia ta będzie dostatecznie dojrzała, by można było rozpowszechnić ją na większą skalę. Zanim jednak przedsiębiorstwa odniosą pełne korzyści z przyrzeczonych zalet, trzeba będzie dopracować zagadnienia prawne – zwłaszcza, że większość obecnego ustawodawstwa dotyczy kontraktów sporządzonych na papierze, a nie elektronicznie.