Wpływ globalnego ocieplenia na różnorodność genetyczną
Naukowcy spodziewają się, że środowiska o skrajnie niesprzyjających warunkach, takie jak Morze Bałtyckie, silnie faworyzują organizmy najlepiej dostosowane do bardzo szerokiego zakresu temperatury oraz do wysokiego stopnia zasolenia występujących w tych środowiskach. Ostatnie badania podkreślają, że wiele gatunków występujących w Morzu Bałtyckim charakteryzuje się mniejszą różnorodnością wewnątrzgatunkową niż gatunki występujące w Morzu Północnym oraz w Oceanie Atlantyckim. W związku z tym powstaje pytanie, czy spadek różnorodności genetycznej jest wynikiem występowania stresu środowiskowego, czy też marginesowe populacje mają najniższy poziom zróżnicowania genetycznego?% L% LDzięki funduszom Unii Europejskiej, w ramach projektu IDA badana jest siła selekcji odpowiedzialna za spadek różnorodności genetycznej morszczynu pęcherzykowatego (Fucus vesiculosus), wodorostu powszechnie występującego w Morzu Bałtyckim i będącego jednym z jego kluczowych gatunków. Uczestnicy projektu przeprowadzają również badania laboratoryjne dotyczące F. vesiculosus, których celem jest określenie kondycji różnych genomów. Temperatura oraz stopień zasolenia wody mają wpływ na udane kiełkowanie F. vesiculosus, przy czym wrażliwość temperaturowa jest różna dla różnych genotypów. Naukowcy, posługując się analizą reakcji na działalność roślinożernych, badali polimorfizm genetyczny F. vesiculosus, czyli istnienie dwóch lub więcej różnych form w ramach tego samego gatunku. Naukowcy badali również genetyczne podstawy obrony przeciwko roślinożercom w czasie, gdy wodorosty produkują metabolity w odpowiedzi na atak ślimaków morskich. Wyniki powyższych badań pomogą udowodnić, że podejście oparte na genomice ekofunkcjonalnej może być wykorzystane w celu zdobycia nowej wiedzy na temat mechanizmów obronnych wodorostów. Dane zgromadzone przez konsorcjum IDA pomogą zatem określić wpływ jednego z wielu spodziewanych efektów globalnego ocieplenia na gatunki, czyli wpływ na różnorodność genetyczną.
