Odpowiedź tkwi w głębinach oceanu
Eurosites to część zintegrowanej sieci złożonej z dziewięciu głębokooceanicznych obserwatoriów, zlokalizowanych poza szelfem kontynentalnym, na wodach o głębokości przekraczającej 1000 metrów. Obserwatoria wyposażone są w przyrządy naukowe służące do pomiaru szeregu czynników poprzez słup wody, z poziomu jej powierzchni. Powyższa sieć koordynowana jest przez Narodowe Centrum Oceanografii (National Oceanography Centre) zlokalizowane w Southampton w Zjednoczonym Królestwie i obejmuje 13 partnerów z Europy oraz Wysp Zielonego Przylądka.Projekt ma na celu dwa główne zadania: Pierwszym z nich jest ulepszenie istniejących obserwatoriów głębokooceanicznych i stworzenie skutecznej sieci opisującej zależne od czasu właściwości systemu oceanicznego. Drugim zadaniem projektu jest przeprowadzenie wielu specyficznych działań naukowych, które pomogą opracować nowe i ulepszone sposoby monitorowania głębin. Ulepszenia zastosowane w obserwatoriach obejmują zastosowanie czujników czasu rzeczywistego do pomiaru tlenu (O2), dwutlenku węgla (CO2), chlorofilu oraz azotanów. W celu usprawnienia pomiaru właściwości oceanu związanych z klimatem, zastosowano czujniki i urządzenia próbkujące. Powyższe działania obejmowały uruchomienie – zarówno na wodach przybrzeżnych, jak i na otwartym oceanie – urządzeń do badania biologicznych pomp węglowych, głównie alg, co zapewni rewolucyjną wiedzę na temat roli oceanów w cyklu węglowym. Powszechność i różnorodność zooplanktonu jest kluczem do zrozumienia cyklu węglowego w obrębie oceanu, a oceanografowie testują obecnie urządzenia do długoterminowego próbkowania. Coraz większym problemem staje się zakwaszenie światowych oceanów wynikające ze zmian klimatycznych. W związku z tym, naukowcy pracujący w ramach projektu Erosites obserwują, za pomocą wcześniej przez nich opracowanych czujników, poziomy pH, w celu ocenienia skutków zakwaszenia. Na powierzchni Morza Śródziemnego umieszczono dwie niezależne platformy badawcze. Pierwsza z nich monitoruje przepływ płynów oraz ciśnienie porowe w celu określenia stabilności zbocza, podczas gdy druga pełni rolę systemu wczesnego ostrzegania przed tsunami. Na Oceanie Atlantyckim i na Morzu Śródziemnym prowadzone są dodatkowe działania, obejmujące obserwację społeczności organizmów żyjących na dużych głębokościach oraz związanej z nimi biochemii jako wskaźników zmian klimatycznych. Obecnie wszystkie obserwatoria głębokooceaniczne są wyposażone w ulepszone systemy, pozwalające na skuteczniejsze prowadzenie szerszego zakresu działań. Dane zgromadzone w powyższych lokalizacjach dostarczą europejskim naukowcom dokładniejszy obraz zmian, które zachodzą w naszych morzach w wyniku globalnego ocieplenia oraz wzrostu zakwaszenia oceanu.
