Ocena zagrożeń sejsmicznych w strefie ryftu Morza Martwego
Ryft Morza Martwego jest ważnym wzdłużnym uskokiem tektonicznym, który przecina kilka wschodnich krajów śródziemnomorskich. Stanowił on przedmiot intensywnych badań w ramach projektu APAME, w którym uczestniczyli eksperci z regionu oraz z kilku krajów Unii Europejskiej. Tureccy geologowie wraz z badaczami z Uniwersytetu Eskisehir Osmangazi w ramach projektu APAME badali ryft DSF z zastosowaniem szeregu technik. W swoim kraju, a także w Syrii, Libanie i Jordanii przeprowadzili obserwacje terenowe, które pomogły w ustaleniu odrębnych segmentów ryftu. W określonych miejscach przeprowadzono analizy paleosejsmiczne i archeosejsmiczne, które umożliwiły utworzenie szczegółowych profili topograficznych i numerycznych modeli terenu. Ponadto zespół Uniwersytetu Eskisehir Osmangazi wprowadził do katalogu sejsmiki APAME informacje dotyczące istotnych zdarzeń obrazujących kilka sięgających w przeszłość cykli sejsmicznych. Na przykład próbki rdzeniowe pozwoliły wykazać, że region, w którym znajduje się rzymski akwedukt Al Harif, w ciągu ubiegłych 2000 lat nawiedziły trzy duże trzęsienia ziemi. Za pomocą zaawansowanych technik zdalnych odczytów fizycznych, takich jak penetracja georadarowa i magnetometria poszukiwawcza, sporządzono profile różnych przekrojów ryftu DSF, co rzuciło światło na przemieszczenia powstałe w wyniku znaczących wydarzeń geologicznych. Ponadto we współpracy z innymi instytutami badawczymi zainstalowano gęstą sieć globalnego systemu pozycjonowania. Zgromadzone dane umożliwiły dokładniejsze pomiary zsuwu uskoku w różnych punktach wzdłuż ryftu DSF. Wiedza zdobyta podczas realizacji projektu APAME będzie wykorzystywana do sporządzania ocen zagrożeń sejsmicznych dla miejsc ważnych dla dziedzictwa kulturalnego w regionie.
