Pył drzewny ma związek z nowotworami nosa i zatok
Niepożądane następstwa ekspozycji na drobny pył drzewny dotyczą objawów alergicznych ze strony układu oddechowego, objawów ze strony błony śluzowej dróg oddechowych i niealergicznych objawów ze strony układu oddechowego oraz nowotworów. Niestety zakres tych zagrożeń i reakcje na poszczególne rodzaje drewna nie zostały ściśle określone, dlatego też w ramach finansowanego przez UE projektu WOOD-RISK podjęto się zestawienia aktualnych danych dotyczących zawodowej ekspozycji na pył drzewny. Badano zwłaszcza istnienie związku między ekspozycją a zmianami genotypu komórek w przypadku nowotworów nosa i zatok. Partnerzy projektu z Narodowego Instytutu Zdrowia Zawodowego w Kopenhadze badali możliwe podłoże genetyczne skutków ekspozycji na pył drzewny. W pierwszej kolejności badano komórki nabłonka pęcherzyków płucnych in vitro po ekspozycji na siedem rodzajów pyłu drzewnego, m.in. pyłu uzyskanego z drewna miękkiego i twardego. W przypadku czterech z siedmiu rodzajów drewna zaobserwowano potencjalnie genotoksyczne skutki w postaci przerwania nici DNA przed szczytowym okresem stanu zapalnego. Wszystkie rodzaje drewna powodowały reakcję immunologiczną w formie wytwarzania cytokin. Te same badania przeprowadzono pod kątem nowotworów nosa i zatok. Poprzednie badania wykazały, że największe ryzyko zachorowania na raka występowało w przypadku komórek gruczołowych (nowotworów gruczołowych) w wyniku narażenia na działanie drewna twardego. Badacze skoncentrowali się zwłaszcza na specyficznych mutacjach onkogenu KRAS, zaobserwowanych w poprzednich przypadkach nowotworów SNC (ang. sino-nasal cancer — nowotwór zatok i nosa). Zbadano około 300 wycinków nowotworów SNC, w tym raka gruczołowego, poszukując mutacji genów zaangażowanych w podziały komórkowe. Gen KRAS wytwarza białko K-Ras, które reguluje procesy proliferacji komórek. Inny gen o nazwie p53 również jest znany jako „strażnik genomu”, ponieważ zapobiega niekontrolowanemu wzrostowi komórek. Stwierdzono, że przypadki mutacji genu KRAS były nieliczne, jednakże mutacje supresora nowotworowego, czyli genu p53, okazały się znacznie częstsze — w sprzeczności z wynikami wcześniejszych badań. Dane z opisanego badania będą stanowić dobrą podstawę do dalszej analizy zmierzającej do wyjaśnienia wpływu pyłu drzewnego na mechanizmy molekularne, a zwłaszcza skutki genotoksyczne ekspozycji. Znajomość wpływu stężenia pyłu drzewnego może zostać wykorzystana w celu ustalenia granicy tolerancji na pył i poprawienia bezpieczeństwa osób pracujących przy drewnie i przy produkcji wyrobów z drewna.
