Od komunikacji pojedynczych użytkowników do komunikacji wielu użytkowników
W ostatnim dziesięcioleciu nastąpił ogromny wzrost liczby usług komunikacji bezprzewodowej, aby dotrzymać kroku ciągle rosnącemu zapotrzebowaniu na wyższe szybkości transferu danych połączone ze zwiększoną mobilnością. Aby zaspokoić popyt na niezawodność w komunikacji na duże odległości, zaproponowano kilka technik, w tym technologie wykorzystujące wiele anten, które zostały znacząco ulepszone. Jeśli jednak porównać ich potencjalne pojemności z osiąganą przepustowością, można zauważyć duże luki. Partnerzy projektu FLOWS starali się lepiej zrozumieć efekty obecności wielu użytkowników w kanałach transmisji z wieloma antenami. Ponadto zbadano zasoby „transmisji połączonej”, mając na celu minimalizację złożoności obliczeniowej przetwarzania sygnału. Umieszczając wiele anten w nadajniku i odbiorniku, można jednocześnie przesyłać niezależne strumienie między wszystkimi antenami. Pojemność zaprojektowanego kanału z wieloma wejściami i wieloma wyjściami (MIMO) rośnie co najmniej liniowo wraz ze wzrostem liczny anten na obu końcach, bez poszerzania pasma lub wzrostu mocy przesyłanych sygnałów. Naukowcy z laboratoriów niemieckiej firmy Siemens otrzymali serię teoretycznych wyników dotyczących pojemności określonego systemu MIMO. Następnie w swoich badaniach skupili się na elastyczności schematu „transmisji połączonej”, który jest zgodny z szeroką gamą standardów. Ta „wielostandardowa” zgodność powinna zmaksymalizować szansę na zmniejszenie złożoności dzięki ponownemu użyciu sprzętu w wielu standardach, od UMTS do HIPERLAN/2 i GSM. Z drugiej strony, takie uproszczone terminale mobilne umożliwiałyby bardziej jednolite podejście do przetwarzania sygnałów w stacjach bazowych oraz w różnych dla każdego użytkownika interfejsach powietrznych. Oceniono osiąganą wydajność dla rzeczywistych scenariuszy przy wykorzystaniu schematu transmisji, który wymaga wiedzy na temat kanału po stronie nadajnika. Zaleta „transmisji połączonej” jest taka, że odpowiedzi kanału między terminalem mobilnym a stacją bazową są równe dla połączeń wychodzących i przychodzących. Dzięki temu w każdym terminalu mobilnym wymagane jest tylko proste filtrowanie liniowe odbieranego sygnału, co daje w rezultacie drastyczne zmniejszenie wysiłków związanych z estymacją kanału.
