Odgrywanie ról w celu zapewnienia sukcesu środowiskowego
Formułowanie skutecznej polityki ochrony środowiska między interesariuszami jest problemem złożonym, nie tylko z powodu nieprzewidywalnego zachowania natury, ale również z powodu złożoności ludzkich interakcji. W wielu przypadkach negocjacje między grupami interesów mogą zostać zahamowane lub nawet zerwane z powodu prostych nieporozumień. W celu zintegrowania złożonych polityk dotyczących ochrony środowiska konieczny jest dialog. Dialog musi być oparty na skutecznym zrozumieniu problemów, nie tylko w swoim interesie, ale również w interesie wszystkich zaangażowanych stron. Na przykład obszar zlewni może obejmować dwa lub więcej krajów. W takim przypadku pierwszorzędne znaczenie ma stosowanie jednakowej polityki w celu najlepszego zachowania tych obszarów. Taka zgodność jest często trudniejsza do uzyskania niż można sobie wyobrazić, ale na szczęście gry z odtwarzaniem ról stanowią środek zaradczy. Wprowadzono szereg istotnych elementów, które sprzyjają skutecznym interakcjom i dialogowi, a co ważniejsze — poprawiają krzywą uczenia się. W grze występuje pięć podstawowych głównych ról, z których każda jest nakierowana na uzyskanie określonego celu. Przykładowo, jest rola burmistrza, którego głównym celem jest zapewnienie swoim wyborcom świeżej i czystej wody. Druga grupa interesu to rolnicy, którzy potrzebują wody do irygacji, trzeci uczestnik działa jako menadżer firmy zaopatrującej w wodę, czwarty jest delegatem z zakładu przemysłowego, reprezentującym przemysłowe zapotrzebowanie na wodę. Piątym uczestnikiem jest dział gospodarki wodnej, który ma zagwarantować świeżą, czystą wodę dla wszystkich. Gra realizowana jest z wykorzystaniem specyficznych mechanizmów, takich jak cele produkcyjne, procesy pompowania oraz procesy przetwarzania i oczyszczania ścieków. Mechanizmy gry takie, jak uwzględnione działanie hydrologiczne, oparte są na modelowaniu i danych rzeczywistych. Zapewnia to, że odgrywanie ról będzie miało dużą dozę realizmu, dzięki czemu będzie można zrozumieć i zoptymalizować relacje między elementami i ich dynamikę. Dodatkowe skutki badania można zauważyć w postaci różnie udoskonalonych krzywych uczenia się uczestników. Mówiąc konkretniej, uczenie się o zintegrowanym zarządzaniu zasobami wody i jego aspektach wiejskich przyniosło dodatkowy sukces w postaci udowodnienia przydatności tego sposobu nauki w systemach edukacyjnych.
