Tworzenie bardziej realistycznej rzeczywistości wirtualnej
W przypadku większości obecnych środowisk rzeczywistości wirtualnej doświadczenie jest głównie wzrokowe. Użytkownik oddziałuje z wyświetlanym na ekranie środowiskiem symulowanym przez komputer. Aby można było uzyskać doświadczenie rzeczywistości wirtualnej o dużej wierności, konieczne jest dołączenie dodatkowych informacji zmysłowych. Osiągnięcie przekonującego poczucia obecności przestrzennej czy też ruchu obserwatora, jak jest ono inaczej nazywane, było celem projektu POEMS. Symulacja ruchu patrzącego zorientowana na zmysły (POEMS, Perceptually Oriented Ego Motion Simulation) nie tylko ulepszy interfejsy rzeczywistości wirtualnej, ale również znacząco pomoże w skonstruowaniu wysoce funkcjonalnych środowisk rzeczywistych, takich jak budynki publiczne. Na przykład na etapie planowania szpitala, stacji kolejowej lub lotniska brane są pod uwagę łatwe poruszanie się po budynku i wykorzystanie jego funkcji. Na corocznych międzynarodowych warsztatach dotyczących (tele)obecności, które miały miejsce w Londynie w 2005 roku przedstawiono zwieńczenie badań projektu POEMS, a mianowicie wielomodalne urządzenie pokazowe. Urządzenie pokazowe składa się z ramy, na której umieszczany jest zwyczajny płaski ekran. Pod ekranem znajdują się dwa wentylatory służące do symulacji prędkości wiatru. System uzupełnia dźwięk w słuchawkach i zawieszona na gumie płyta podstawy z dołączonymi dwiema wstrząsarkami. Ten symulator ruchu obserwatora jest kwintesencją projektu POEMS. Wszystkie podstawowe pomysły i doświadczenia wykonane w ramach tego projektu znalazły odzwierciedlenie w tym prostym i zorientowanym na zmysły symulatorze. Symulator jest tak mały, że można go zmieścić w walizce i jest wykonany z niedrogich i powszechnie dostępnych składników. Wiele firm z różnych branż wyciągnie duże korzyści z tak eleganckiego systemu rzeczywistości wirtualnej. Potencjalni użytkownicy to m.in. inżynierowie przemysłowi, programiści aplikacji multimedialnych i instytuty badawcze.
