Poprawa komfortu pasażerów na okrętach
Wielu pasażerów podczas podróży odczuwa skutki choroby lokomocyjnej, takie jak zawroty głowy, zmęczenie, mdłości, co znacząco obniża komfort podróży statkiem. Problem ten należy brać pod uwagę, określając kryteria oceny komfortu i ogólnego samopoczucia pasażerów. Celem badania przeprowadzonego przez organizację Classification Society w Niemczech była ocena pomijanego wcześniej czynnika wibracji o niskiej częstotliwości oddziałujących na całe ciało ludzkie podczas przebywania na pokładzie okrętu. Na podstawie wyników możliwe byłoby sporządzenie szczegółowych wyznaczników odnośnie kryteriów komfortu. Badanie to było częścią projektu COMPASS. Głównym celem projektu było uaktualnienie danych naukowych dotyczących choroby lokomocyjnej, aby odzwierciedlały dzisiejsze standardy dyktowane poziomem zaawansowania technologicznego okrętów. Obecnie w statkach pasażerskich zaprojektowanych w taki sposób, aby spełniały swoją rolę również przy niesprzyjających warunkach, nie wykorzystuje się wszystkich dostępnych możliwości. Jednostki te nie spełniają wymagań dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa pasażerów w ciągu całego roku. Dla europejskiego przemysłu morskiego wyniki projektu, którego celem było opracowanie modelu przewidywania występowania choroby lokomocyjnej ułatwiającego poprawę komfortu podróży morskich. Według sporządzonego raportu istnieje pięć aspektów komfortu, w przypadku których możliwe jest wprowadzenie zmian. Są one następujące: konstrukcja obszarów mieszkalnych, oświetlenie, hałas oraz wibracje o niskiej częstotliwości oddziałujące na całe ciało ludzkie. Wibracje o niskiej częstotliwości oddziałujące na całe ciało ludzkie powodowane są przez ruch statku. Przyczyniają się one nie tylko do pogorszenia komfortu podróży, ale również do spadku wydajności silników. Zgodnie z przedstawionymi zaleceniami uznano, że w interesie klientów leży wprowadzenie normy pomiaru samopoczucia pasażera. Taka norma powinna być przygotowana w oparciu o racjonalne kryteria komfortu. Konieczne jest opracowanie wytycznych w zakresie tworzenia zasad i oceny dopuszczalnych wartości. Takie normy mogłyby bazować na ocenie poziomu komfortu pasażera wyrażanej za pomocą skali: przyjemnie, dopuszczalnie i niewygodnie.
