Monitorowanie terenów zagrożonych przez osuwiska
Globalne oddzialywania nadzwyczajnych zjawisk naturalnych, jakimi są osuwiska, są znaczne i stanowią poważną przeszkodę w postępie, jaki starają się uzyskać społeczności w osiągnięciu zrównoważonego rozwoju. Zbyt często osoby narażone na ryzyko nie dysponują odpowiednio wczesnym ostrzeżeniem o zjawisku, bądź też nie są dostatecznie wyposażone, by zareagować na dostępne informacje odnośnie ostrzegania.Strategie łagodzenia zagrożenia osuwiskami powinny obejmować szeroki zakres działalności, łącznie ze sporządzaniem map strefowych, monitorowaniem w czasie rzeczywistym i systemami ostrzegania o aktywnych osuwiskach, ochronnymi środkami technicznymi i planowaniem sytuacji awaryjnych. Na tej podstawie, w projekcie OASYS starano się zebrać możliwie jak najwięcej informacji z różnych dziedzin, do wykorzystania w systemie poszerzania wiedzy dla celów zdefiniowania ryzyka osuwisk. Z uwagi na kombinację warunków topograficznych, geologicznych i sejsmologicznych, osuwiska są zjawiskiem powszechnym w północnej Grecji, gdzie znajduje się siedziba EGNATIA ODOS S.A. partnera projektu. Grecki teren testów, pod nazwą 'Prinotopa', zidentyfikowany został w charakterze obszaru narażonego na osuwiska na podstawie danych teledetekcji przy użyciu interferometrii różnicowej pochodzących z radaru z syntetyczną aperturą (SAR). Geomorfologia osuwisk na terenie 'Prinotopa' wykazała dalej, że w przeszłości miały tam miejsce osuwiska o znacznej sile, co zostało także potwierdzone przez dostępne dane geologiczne. Na początek, przeprowadzono pomiary deformacji geodezyjnych, by zebrać informacje na temat ruchu bloków oraz granic pomiędzy obszarami stabilnymi i niestabilnymi. W następnej kolejności zainstalowano wysoce precyzyjne systemy pomiarów geodezyjnych wzdłuż granic pomiędzy obszarami niestabilnymi przemieszczającymi się z różnymi prędkościami, w różnych kierunkach. Ta sieć wielu czujników, obejmujących inklinometry, ekstensometry, piezometry oraz deszczomierze, nieprzerwanie zbierała dane w latach 2002 do 2004, toteż można było wspierać system ostrzegania w czasie rzeczywistym. Wszystkie zebrane informacje zostały udostępnione w celu oceny dalszego rozwoju obszarów osuwisk, w systemie rozszerzania wiedzy, zaproponowanym w ramach projektu OASYS. System ten może pomóc użytkownikowi, począwszy od zbierania danych, aż do zdefiniowania ryzyka wystąpienia osuwiska oraz sugerować pożądane sposoby zarządzania zagrożeniem.
