Słodki sukces na polu technologii konserwacji materiału roślinnego w niskich temperaturach
W skali globalnej tysiącom gatunków roślin zagraża wyginięcie. Co więcej, liczne nieodkryte jeszcze odmiany mogą zniknąć w wyniku nadużywania przez ludzkość zasobów naszej planety. W tej sytuacji cenną inicjatywą jest globalny wysiłek naukowców, by zakonserwować i przechowywać roślinną plazmę zarodkową w celu zatrzymania opisanej spirali destrukcji. Europejski projekt CRYMCEPT postawił sobie za cel opracowanie wiarygodnych metod konserwacji materiału roślinnego w niskich temperaturach. Zbyt często zakonserwowanego materiału nie udaje się przywrócić do życia po odmrożeniu. Naukowcy uczestniczący w projekcie zbadali istniejące dziś protokoły w celu zidentyfikowania uczestniczących w nich mechanizmów biologicznych. Wzięto pod uwagę takie czynniki, jak typ i wiek tkanki oraz gatunek rośliny, determinujące cały szereg zmiennych opisujących przebieg procesu. Zespół badawczy w Institut de Recherche pour le Développement w Montpelier we Francji badał wpływ sacharozy na powodzenie różnych metod konserwacji w niskich temperaturach. Wykorzystując techniki umożliwiające oznaczanie zawartości sacharozy z dokładnością aż do 1 mg, ustalono, że rośliny poddane wstępnej obróbce z użyciem sacharozy wykazują podwyższoną tolerancję na zamrażanie. Użycie sacharozy pozwoliłoby więc zmniejszyć liczbę doświadczeń niezbędnych do opracowania protokołu konserwacji. Dzięki temu można by zwiększyć szybkość wprowadzania do europejskiego kriobanku plazmy zarodkowej nowych gatunków roślin. Mimo sygnałów ostrzegawczych, że w niektórych przypadkach obróbka z wykorzystaniem sacharozy nie powoduje zwiększenia tolerancji na zamrażanie, uzyskane wyniki wydają się zachęcające. Jako punkt wyjścia do dalszych badań wydają się one oferować znaczny postęp w dążeniach do pomyślnego zachowania naszego genetycznego dziedzictwa.