Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary

WHat next? an Integrated PLanetary Atmosphere Simulator: from Habitable worlds to Hot jupiters

Article Category

Article available in the following languages:

Nowe narzędzia do badania egzoplanet

Gdy Teleskop Webba i misja kosmiczna Ariel rozpoczną wysyłanie swoich obserwacji, naukowcy będą mogli przenieść badania egzoplanet na zupełnie nowy poziom dzięki nowatorskim narzędziom i rozwiązaniom opracowanym w ramach finansowanego ze środków UE projektu WHIPLASH.

Przemysł kosmiczny icon Przemysł kosmiczny

Na razie na temat egzoplanet wiemy tyle, że istnieją, mimo że odkryto ich już tysiące. Poza tym jednak nie wiemy zbyt wiele o tych tajemniczych planetach, które znajdują się poza naszym własnym układem słonecznym. „Ostatnią granicą w badaniach egzoplanet jest dokładne scharakteryzowanie ich atmosfer”, mówi Jeremy Leconte, astrofizyk z Francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych. „Tylko w ten sposób będziemy mogli poznać niezwykłą różnorodność zidentyfikowanych przez nas egzoplanet”. Prowadzenie takich badań stanie się znacznie łatwiejsze po nawiązaniu połączenia z Kosmicznym Teleskopem Jamesa Webba (ang. James Webb Space Telescope, JWST) i wyniesieniu na orbitę misji Ariel Europejskiej Agencji Kosmicznej. „Te zaawansowane technologie dostarczą niespotykanych dotąd informacji na temat atmosfer egzoplanet”, dodaje Leconte. „Jednak analiza i interpretacja wysoce precyzyjnych obserwacji poczynionych z pomocą tych technologii wymaga najpierw opracowania narzędzi i rozwiązań nowej generacji”. W opracowaniu tych rozwiązań pomoże projekt WHIPLASH finansowany przez Europejską Radę ds. Badań Naukowych.

Wypełnianie luki w wiedzy o egzoplanetach

Większość obserwacji charakteryzujących atmosferę analizuje się obecnie przy użyciu sferycznie symetrycznych, jednowymiarowych modeli w stanie stałym. Problem polega na tym, że modele te nie są w stanie dokładnie odwzorować anizotropowych atmosfer wielu tranzytujących egzoplanet, co oznacza, że są one w ograniczonym stopniu przydatne w analizie wysoce precyzyjnych obserwacji, które zapewnią misje JWST i Ariel. Aby wypełnić tę lukę, w ramach projektu WHIPLASH opracowywane są nowe ramy, które pozwolą określić fizykę i skład atmosfer egzoplanet. „Pozwoli nam to przezwyciężyć aktualne ograniczenia w analizowaniu i interpretowaniu obserwacji egzoplanet”, wyjaśnia Leconte, który pełni funkcję koordynatora projektu. Te nowe ramy oparte są na innowacyjnym trójwymiarowym symulatorze atmosfery planetarnej. Poprzez połączenie globalnego modelu klimatycznego z trójwymiarowym kodem transferu promieniowania symulator może interpretować i analizować dane obserwacyjne, pozwalając naukowcom lepiej zrozumieć warunki potrzebne do utrzymania wody w stanie ciekłym na egzoplanetach typu ziemskiego. Ramy są dostępne dla społeczności badawczej w formie oprogramowania typu open-source.

Przygotowanie gruntu

Te ramy zapewniają podstawy do badania Trappist-1 – układu egzoplanetarnego składającego się z siedmiu planet wielkości Ziemi. Ponieważ układ znajduje się stosunkowo blisko naszego Układu Słonecznego, a jego środkiem jest chłodna pobliska gwiazda, idealnie nadaje się on do scharakteryzowania atmosfery umiarkowanych planet typu ziemskiego. „Ten układ, w którego odkryciu brał udział nasz zespół badawczy, staje się swego rodzaju Kamieniem z Rosetty w dziedzinie nauki o egzoplanetach”, zauważa Leconte. „Dzięki pracy wykonanej w ramach projektu WHIPLASH gdy tylko zaczną docierać do nas obserwacje z misji JWST i Ariel, będziemy gotowi przenieść badania egzoplanet na zupełnie nowy poziom”.

Słowa kluczowe

WHIPLASH, egzoplanety, Teleskop Webba, misja kosmiczna Ariel, planety, układ słoneczny, Europejska Agencja Kosmiczna, dane obserwacyjne

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania