Złoto organicznych ogniw słonecznych
Pokryte złotem okienko służące za przeźroczystą elektrodę do organicznych ogniw słonecznych stało się rzeczywistością dzięki zespołowi z Uniwersytetu Warwick w Wlk. Brytanii. Obok samej innowacji dodatkową korzyścią nowego wynalazku jest stosunkowo niska cena, ponieważ warstwa złota ma grubość zaledwie 8 miliardowych metra. Badania, których wyniki zostały zaprezentowane w czasopiśmie Advanced Functional Materials, zostały częściowo dofinansowane poprzez grant Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (ERDF). Naukowcy zwykle korzystają ze szkła pokrytego stopem tlenku indu i cyny (ITO), które służy za przeźroczystą elektrodę do organicznych ogniw słonecznych głównie dlatego, że nie ma żadnej alternatywy. Problem z ITO polega na tym, że jest to materiał nie tylko skomplikowany ale także niestabilny. Jego powierzchnia cechuje się dużą chropowatością i ryzyko, że pęknie w przypadku zgięcia po nałożeniu na substrat z tworzywa sztucznego, jest wysokie. Jak by tego było mało, ind - podstawowy element ITO - jest dosyć rzadkim pierwiastkiem, a więc i drogim składnikiem. Eksperci już od dawna podejrzewali, że ultra cienka warstwa stabilnego w powietrzu metalu, takiego jak złoto, mogłaby z powodzeniem zastąpić ITO. Niemniej dotychczas nikomu nie udawało się stworzyć tak cienkiej warstwy, która byłaby przeźroczysta i jednocześnie wystarczająco wytrzymała w użyciu. Dr Ross Hatton i profesor Tim Jones z Wydziału Chemii Uniwersytetu Warwick wraz z kolegami wynaleźli sposób szybkiego przygotowania wytrzymałej, ultracienkiej warstwy złota na szkle. Według zespołu metodę można by rozwinąć na zastosowania na większych powierzchniach, w tym także w ogniwach słonecznych. Elektrody wytworzone tą metodą są dobrze zdefiniowane chemicznie - mówią naukowcy. "Ta nowa metoda wytwarzania przeźroczystych elektrod na bazie złota może służyć do wielu celów w rozmaitych zastosowaniach na dużych powierzchniach, zwłaszcza tam, gdzie wymagane są stabilne, chemicznie dobrze zdefiniowane, ultragładkie elektrody pomostowe, jak np. w optoelektronice organicznej i pojawiających się obszarach nanoelektroniki oraz nanofotoniki" - mówi dr Hatton. Naukowcy nie tylko opracowali nieskomplikowaną, skuteczną i praktyczną metodę nakładania warstw na szkło, lecz także z powodzeniem udoskonalili optyczne właściwości warstwy perforując ją okrągłymi dziurkami za pomocą kuleczek polistyrenowych. W ramach powiązanych prac zespół z Warwick nałożył także ultracienką warstwę złota bezpośrednio na substrat z tworzywa sztucznego. Te prace mogą w przyszłości doprowadzić do stworzenia rzeczywiście elastycznych ogniw słonecznych.Więcej informacji: Uniwersytet Warwick: http://www2.warwick.ac.uk/ Advanced Functional Materials: http://onlinelibrary.wiley.com/journal/10.1002/(ISSN)1616-3028
Kraje
Zjednoczone Królestwo