Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary

Article Category

Zawartość zarchiwizowana w dniu 2023-03-09

Article available in the following languages:

Naukowcy nawołują do regularnego badania poziomu glukozy we krwi u osób starszych

W badaniu przeprowadzonym wśród pacjentów w Hiszpanii i we Włoszech naukowcy odkryli silny związek pomiędzy niezdiagnozowanym wysokim poziomem glukozy we krwi u pacjentów niechorujących na cukrzycę a zwiększonymi wskaźnikami zgonów w szpitalu. Wnioski z badania przedstawiono w...

W badaniu przeprowadzonym wśród pacjentów w Hiszpanii i we Włoszech naukowcy odkryli silny związek pomiędzy niezdiagnozowanym wysokim poziomem glukozy we krwi u pacjentów niechorujących na cukrzycę a zwiększonymi wskaźnikami zgonów w szpitalu. Wnioski z badania przedstawiono w czasopiśmie International Journal of Clinical Practice (IJCP). Sugerują one konieczność przeprowadzania rutynowych badań stężenia glukozy we krwi u starszych pacjentów objętych opieką szpitalną. Rutynowe badania umożliwiłyby wskazanie pacjentów znajdujących się w grupie wysokiego ryzyka oraz zastosowanie w ich przypadku intensywnego leczenia w celu zmniejszenia ryzyka zgonu. Poddawszy badaniu 808 starszych pacjentów objętych opieką szpitalną, naukowcy stwierdzili wysoki poziom glukozy we krwi u 25% pacjentów z niezdiagnozowaną cukrzycą. Zespół hiszpańskich naukowców poddał badaniom grupę 447 pacjentów przyjętych na oddział geriatryczny, natomiast zespół naukowców włoskich objął badaniami grupę 361 w wieku od 60 lat wzwyż przyjętych na oddział chorób wewnętrznych. Badacze odkryli, że po wyłączeniu 206 pacjentów, u których uprzednio zdiagnozowano cukrzycę, u jednej czwartej pacjentów w pozostałej grupie 602 osób poziom glukozy we krwi w badaniu przeprowadzonym na czczo wynosił (a nawet przekraczał) 126 miligramów na decylitr (mg/dl), co stanowi próg stosowany przy diagnozowaniu choroby, a u niemal jednej piątej pacjentów w tej grupie odnotowano poziom glukozy we krwi powyżej 180 mg/dl. Wskaźnik śmiertelności pacjentów, u których poziom glukozy we krwi w badaniu przeprowadzonym na czczo wynosił poniżej 126 mg/dl, przekraczał nieco 8% dla całej próby oraz dla pacjentów przyjętych bez zdiagnozowanej cukrzycy. Natomiast w grupie pacjentów, u których nie zdiagnozowano cukrzycy, a u których poziom glukozy we krwi w badaniu przeprowadzonym na czczo znajdował się w przedziale od 126 mg/dl do 180 mg/dl, wskaźnik śmiertelności wzrastał do 18%, a u pacjentów, u których poziom glukozy we krwi przekraczał 180 mg/dl, wskaźnik śmiertelności wzrastał do 31%. Wskaźniki te znacznie przekraczały wartości 14% i 23% odnotowane w przypadku pacjentów cierpiących na cukrzycę, u których poziom glukozy we krwi w badaniu przeprowadzonym na czczo przekraczał odpowiednio 126 mg/dl i 180 mg/dl. "Wyniki naszych badań wskazują na wysoki poziom śmiertelności oraz krótki okres przeżycia w szpitalu w przypadku pacjentów w starszym wieku, którzy nie cierpią na cukrzycę, a u których w badaniu przeprowadzonym na czczo odnotowano wysoki podstawowy poziom glukozy we krwi, przekraczający 180 mg/dl" - mówi współautor badania, profesor Fabio Monzani z Wydziału Chorób Wewnętrznych na Uniwersytecie Pizańskim we Włoszech. Zwraca on uwagę na fakt, że w badaniu "podkreślono znaczenie przeprowadzania na czczo badań poziomu glukozy we krwi u osób starszych przyjmowanych do szpitala ze względu na ostre schorzenia. Wyniki badań sugerują, że poziom glukozy we krwi nieprzekraczający 180 mg/dl może stanowić odpowiednią wartość docelową u osób, u których nie zdiagnozowano cukrzycy". Profesor Monzani stwierdził, iż wnioski płynące z badania "powinny pomóc nam rozpoznać pacjentów należących do grupy wysokiego ryzyka w czasie hospitalizacji, aby móc poddać ich intensywnemu leczeniu mającemu na celu zmniejszenie ryzyka zgonu w ich przypadku i poprawę rokowań na przyszłość". Średni wiek pacjentów poddanych badaniu wynosił 84 lata; 57% badanych stanowiły kobiety. Chociaż w obydwu grupach pacjentów występowały znaczne różnice dotyczące przyczyn przyjęcia do szpitala, zarówno w grupie hiszpańskiej, jak i włoskiej odnotowano pięć tych samych najczęstszych przyczyn hospitalizacji. Były to: zastoinowa niewydolność serca (19%), infekcja dróg oddechowych (12,5%), ostra choroba naczyniowa mózgu (12%), zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (9%) oraz nowotwór (8%). Średni czas hospitalizacji wynosił 10,5 dnia dla całej grupy badanych, a średni czas od przyjęcia do szpitala aż do chwili zgonu - 11,3 dnia. W przypadku włoskiej grupy badanych przebywających na oddziale chorób wewnętrznych odnotowano niższy odsetek śmiertelności - 8% w porównaniu do 14% w hiszpańskiej grupie pacjentów geriatrycznych, a także krótszy średni okres hospitalizacji odpowiednio 9 dni w porównaniu do 12 dni, ale odstęp czasu pomiędzy przyjęciem do szpitala a zgonem był podobny w obydwu grupach.Więcej informacji można uzyskać na stronie: Uniwersytet Pizański http://www.unipi.it/english/index.htm International Journal of Clinical Practice (IJCP): http://www.blackwellpublishing.com/ijcp_enhanced/

Kraje

Hiszpania, Włochy

Powiązane artykuły