Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
CORDIS Web 30th anniversary CORDIS Web 30th anniversary

Article Category

Zawartość zarchiwizowana w dniu 2023-03-07

Article available in the following languages:

Chorzy na przewlekłą białaczkę limfocytową zyskują szansę na dłuższe życie

Zespół europejskich naukowców odkrył, że uzupełnienie standardowej chemioterapii o monoklonalne przeciwciało Rituxan może w przypadku chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową (CLL) zwiększyć ich trzyletni wskaźnik przeżycia z 45 do 65%. Naukowcy mają nadzieję, że ich odkryc...

Zespół europejskich naukowców odkrył, że uzupełnienie standardowej chemioterapii o monoklonalne przeciwciało Rituxan może w przypadku chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową (CLL) zwiększyć ich trzyletni wskaźnik przeżycia z 45 do 65%. Naukowcy mają nadzieję, że ich odkrycie przyczyni się do zrewolucjonizowania standardowej praktyki leczenia pierwszego rzutu tych pacjentów, nawet jeżeli nie zostanie opracowane lekarstwo dające trwały efekt. Wyniki badań zostały niedawno opublikowane w specjalnym wydaniu czasopisma The Lancet poświęconym nowotworom. CLL to stadium chłoniaka z małych limfocytów (SLL), typ chłoniaka z limfocytów B występujący głównie w węzłach chłonnych. To najpowszechniejsza, złośliwa choroba limfoidalna osób dorosłych w krajach zachodnich, która dotyka rocznie około 5 z każdych 100.000 osób. Od ponad 40 lat chemioterapia wykorzystywana do leczenia CLL przynosi ograniczone efekty i nie ma obecnie metody leczenia, która poprawiałaby ogólny wskaźnik przeżycia. Niemniej naukowcy twierdzą, że uzyskali obiecujące wyniki w drugiej fazie badań, łącząc rituximab z lekami stosowanymi w chemioterapii, fludarabiną i cyklofosfamidem. Informują o wyższych jak do tej pory wskaźnikach reakcji na leczenie pierwszego rzutu u pacjentów chorych na CLL. Aby dokonać dalszej ewaluacji tej strategii terapeutycznej, niemiecka grupa pracująca nad przewlekłą białaczką limfocytową przeprowadziła próbę kliniczną fazy trzeciej w 190 ośrodkach w 11 krajach. Ponad 400 wcześniej nieleczonych pacjentów zakwalifikowano losowo na chemoimmunoterapię fludarabiną, cyklofosfamidem i rituximabem, a kolejnych 400 na chemioterapię fludarabiną i cyklofosfamidem. Naukowcy odkryli, że u niemal połowy pacjentów z grupy chemioimmunoterapii nastąpiła całkowita remisja po 3 latach w porównaniu do mniej niż 25% w grupie chemioterapii. Po trzech latach leczenia u 65% pacjentów poddanych chemioimmunoterapii nie nastąpił rozwój choroby w porównaniu do 45% pacjentów poddanych chemioterapii. Leczenie za pomocą chemioimmunoterapii znacząco zwiększa prawdopodobieństwo przeżycia pacjentów o trzy lata i więcej - stwierdzają naukowcy. Zauważyli, że po 3 latach 87% pacjentów, którzy zostali poddani chemioimmunoterapii pozostawało przy życiu w porównaniu do 83% poddanych wyłącznie chemioterapii. Zdaniem zespołu w grupie poddanej chemioimmunoterapii częściej występowały stopień trzeci i czwarty neutropenii i leukocytopenii (stanu, w którym liczba leukocytów w krwioobiegu jest obniżona). Niemniej naukowcy stwierdzili, że chemioimmunoterapia nie nasiliła żadnych innych skutków ubocznych. Odnotowano 8 zgonów wynikających ze sposobu leczenia w grupie poddanej chemioimmunoterapii w porównaniu z 10 w grupie poddanej chemioterapii. Naukowcy zwrócili uwagę, że poprawa wskaźnika przeżycia nie była jednakowa we wszystkich klinicznych i genetycznych podgrupach. W szczególności pacjenci z delecją chromosomu 17p (albo CLL z dysfunkcyjnym p53) słabo reagowali na leczenie, a u mniej niż 5% nastąpiła całkowita remisja nawet po poddaniu ich chemioimmunoterapii. Z kolei wskaźnik całkowitej remisji wzrósł ponad trzykrotnie u pacjentów z delecją chromosomu 11q poddanych chemioimmunoterapii, którą to grupę uznaje się za mającą słabe rokowania. Autorzy napisali w podsumowaniu, że "te wyniki mogą przyczynić się do wypracowania nowego modelu terapii, w którym wybór konkretnego leczenia pierwszego rzutu poprawi naturalny przebieg przewlekłej białaczki limfocytowej". Peter Hillmen z St James's University Teaching Hospital w Leeds, Wlk. Brytania, stwierdził, że próba kliniczna była "kamieniem milowym w leczeniu CLL pod kilkoma względami i stanowi zapowiedź fundamentalnych zmian w postępowaniu z chorobą". Wkład w badania wnieśli naukowcy z Austrii, Australii, Czech, Niemiec, Szwajcarii i Włoch.

Kraje

Austria, Australia, Szwajcaria, Czechy, Niemcy, Włochy, Zjednoczone Królestwo

Powiązane artykuły