Awatary w nowym oprogramowaniu do nauki przedmiotów ścisłych
Wirtualne postaci, zwane awatarami, będą stanowić część nowego narzędzia edukacyjnego, które ma przyciągnąć europejskich uczniów do przedmiotów ścisłych i utrzymać ich zainteresowanie nimi. W ramach projektu finansowanego ze środków unijnych opracowywany jest program kładący nacisk na nauczanie pojęć naukowych w interaktywnym środowisku. Głównym celem trzyletniego projektu jest zwiększenie zaangażowania uczniów w proces uczenia i zainteresowanie ich nauką. Projekt DYNALEARN (Ciekawe i przemyślane narzędzia do uczenia się konceptualnej wiedzy systemowej) uzyskał dofinansowanie na kwotę 2,45 mln EUR z tematu "Technologie informacyjne i komunikacyjne" Siódmego Programu Ramowego (7PR). Funkcję koordynatora pełni Uniwersytet Amsterdamski w Holandii, który łączy działania podejmowane przez naukowców z uczelni w Austrii, Brazylii, Bułgarii, Hiszpanii, Izraela, Niemiec i Wlk. Brytanii. Coraz więcej europejskich uczniów decyduje się nie podejmować nauki na kierunkach ścisłych bądź technicznych, co budzi pewne obawy w wielu sektorach przemysłu. Powody tego spadku zainteresowania są różne, począwszy od braku urozmaicenia w sposobach nauczania przedmiotów ścisłych po tendencję programów edukacyjnych do koncentrowania się na przekazywaniu faktów bez pokazywania stojących za nimi koncepcji. Innym ważnym czynnikiem jest powszechna percepcja nauk ścisłych jako bardziej złożonych i trudniejszych do zrozumienia w porównaniu z innymi dziedzinami. Partnerzy DYNALEARN pracują nad stworzeniem interaktywnego środowiska edukacyjnego, które umożliwi uczniom budowanie "modeli koncepcyjnych" - indywidualnie lub w grupach - poszczególnych zagadnień, które próbują opanować. Poprzez wykorzystanie popularnej technologii w nowy sposób, partnerzy opracowują system nauczania zorientowany na przedmioty ścisłe, który jest w stanie zaspakajać indywidualne zapotrzebowanie na wiedzę. Część tego podejścia polega na wykorzystaniu "technologii spersonifikowanego agenta", w której wirtualna postać (zwana awatarem), często parametryzowana przez użytkownika, wchodzi w interakcje z innymi osobami, wykorzystując do tego celu cały repertuar silnie społecznych zachowań. Dobrze znanymi przykładami awatarów są profile głosowe w urządzeniach nawigacji GPS oraz postaci z gier komputerowych. Partnerzy projektu są przekonani, że wykorzystanie awatarów nasili społeczny aspekt uczenia się poprzez skłonienie uczniów do współpracy i rywalizacji. Program wykorzystywać będzie technologię semantyczną, aby umożliwić uczniom automatyczne porównanie swoich wyników z modelami stworzonymi przez innych uczniów i nauczycieli. Dzięki temu uzyskają informacje, jakich potrzebują, by udoskonalić swoje modele. Nowe narzędzie będzie kłaść nacisk na wizualne, schematyczne prezentacje pojęć. Partnerzy DYNALEARN są przekonani, że pomoże ono uczniom artykułować, analizować i komunikować swoje pomysły, co z kolei umożliwi programowi lub nauczycielowi identyfikację luk w rozumieniu lub wiedzy i odpowiednią reakcję. System wykorzysta również istniejące technologie internetowe, które pozwolą wyszukać i dobrać w pary uczniów pracujących nad podobnymi zagadnieniami, dzięki czemu zyskają oni możliwości zindywidualizowanego szkolenia. Na etapie początkowym, program będzie dostosowany do nauczania kluczowych zagadnień w zakresie nauk o środowisku. Po ewaluacji zostanie precyzyjnie dostrojony, aby dostosować go do istniejących programów nauczania tego przedmiotu, czerpiąc ze studiów przypadku. Głównym celem środowiska edukacyjnego DYNALEARN jest zachęcenie młodych Europejczyków do uczenia się przedmiotów ścisłych i danie uczniom wiary we własne siły poprzez pomaganie im w zrozumieniu pojęć kryjących się za złożonymi zagadnieniami naukowymi. Motywacją do projektu był niedostatek odpowiednich, skutecznych i aktualnych narzędzi edukacyjnych, z których mogą korzystać nauczyciele przedmiotów ścisłych w Europie. Istnieje nadzieja, że technologia opracowana w ramach projektu DYNALEARN przypadnie uczniom do gustu i stanie się powszechnym narzędziem do nauczania i uczenia się różnych przedmiotów na poziomie szkół średnich i wyższych.