Tureckie odmiany pszenicy odporne na rdzę żółtą, wynika z badania
Tureckie ozime odmiany pszenicy są wyposażone w gen uodparniający je przeciw chorobie grzybiczej o nazwie rdza żółta. Gen ten pozostaje skuteczny nawet w warunkach brytyjskich, sugerują badania przeprowadzone przez tureckich i brytyjskich naukowców w John Innes Centre (JIC) w Norwich. W trakcie badań poddano analizie 100 tureckich ozimych odmian pszenicy - wybranych z różnych programów hodowlanych z całej Turcji i Kazachstanu - oraz 31 europejskich szczepów pszenicy, reprezentujących ostatnie osiem dziesięcioleci hodowli pszenicy w Europie. Zarówno tureckie, jak i europejskie szczepy zostały ocenione pod względem odporności na osiem różnych wyizolowanych szczepów rdzy żółtej na etapie wzrostu sadzonki, a także przebadane na okoliczność infekcji w terenie. Próby wykazały, że wiele tureckich odmian pszenicy nadal zachowało odporność sadzonek. Ponadto, choć europejskie pszenice okazały się podatne na endemiczną brytyjską rdzę żółtą, większość tureckich odmian nadal wykazywała odporność. Wyniki badań przesiewowych DNA również wskazały, że turecki gen odporności jest różny od genów odporności powszechnych wśród europejskich odmian pszenicy. Może to być zatem cenne źródło nowych czynników uodparniających, które mogą zostać wprowadzone do odmian stosowanych w europejskim rolnictwie. "Jednakże wysoki poziom odporności sadzonek nadal obecny w odmianach tureckich wymaga ostrożności, ponieważ część odporności na rdzę żółtą może być z natury właściwa dla odmiany", wskazano w sprawozdaniu końcowym. Jeśli tak jest, "to tylko kwestia czasu, aż odporność zostanie przezwyciężona w terenie". Rdza żółta jest wywoływana przez grzyby o nazwie Puccinia striiformis i atakuje jęczmień, żyto, pszenicę oraz liczne wieloletnie gatunki traw. Infekcja wywołuje podłużne pomarańczowo-żółte wypustki na liściach i/lub nasadach, które w miarę postępów choroby łączą się tworząc długie pasy między użyłkowaniem liścia. Choroba ta szybko się rozprzestrzenia w terenie z niewielkich ognisk infekcji. Rozwija się w chłodnym i wilgotnym klimacie, powodując straty sięgające 40 procent. Projekt BESTWheats był realizowany w ramach stypendiów wewnątrzeuropejskich im. Marii Curie. Dzięki temu turecka uczona, profesor Müge Sayar z Uniwersytetu Bogazici w Stambule mogła spędzić 12 miesięcy w JIC w Norwich. Celem projektu koordynowanego przez dr Lesley Ann Boyd z JIC była poprawa współpracy pomiędzy tureckimi i europejskimi hodowcami zbóż. Otrzymał on środki finansowe w wysokości około 86 000 euro w unijnym szóstym programie ramowym (6PR).
Kraje
Turcja