Dane satelitarne zapewniają płynny przepływ zasobów wodnych
Daje to osobom odpowiedzialnym za zarządzanie zasobami wodnymi, instytucjom badawczym i podobnym podmiotom wiedzę i informacje pozwalające na zminimalizowanie ryzyka suszy, zmniejszenie niepotrzebnego zużycia wody i dostarczanie rolnikom dokładnie takich ilości, jakich potrzebują do nawadniania swoich upraw, co stanowi kluczowe zadanie, zważywszy na to, że rolnictwo jest jednym z sektorów zużywających największą ilość wody. „Projekt powstał w pewnym stopniu w odpowiedzi na wyzwania związane ze zmianami klimatycznymi”, wyjaśnia koordynator finansowanego przez UE projektu MOSES (Managing crop water Saving with Enterprise Services) dr Alessandro di Felice z ESRI we Włoszech. „Każdy, kto zajmuje się rolnictwem, jest świadomy istnienia tych zjawisk – na przykład w ostatnim czasie byliśmy świadkami suszy we Włoszech i powodzi w Rumunii. Chcieliśmy opracować narzędzie wspierające, które umożliwiłoby rozwiązywanie tego rodzaju problemów, które coraz częściej pojawiają się sezonowo”. Lepsza gospodarka wodna Platforma internetowa łączy technologie mapowania i system informacji geograficznej (GIS), a także sezonowe i bieżące prognozy pogody, które dostarczają strategicznych informacji zarówno przed sezonem nawadniania – w marcu i w kwietniu – jak i w sezonie nawadniania. Możliwość lepszego planowania zaopatrzenia w wodę oraz alokacji zasobów wodnych przed rozpoczęciem sezonu nawadniania pomogłaby złagodzić niedobory wody, podczas gdy ciągłe monitorowanie zapotrzebowania na wodę w trakcie sezonu umożliwiłoby dostawcom dostosowanie swoich planów alokacji zasobów w całym sezonie wegetacyjnym. Po sezonie nawadniania prognozy systemu mogą zostać porównane do stanu rzeczywistego, wraz z analizą zużycia wody i oszczędności. Takie rozwiązanie może stanowić nieocenioną pomoc w planowaniu zaopatrzenia w wodę i alokacji zasobów wodnych przed kolejnym sezonem nawadniania oraz zapewnić rolnikom informacje dotyczące zagrożenia niedoborami wody. „Agencje zaopatrzenia i dystrybucji zazwyczaj dostarczają stałe ilości wody, zmiany pod tym względem są rzadkie”, zauważa partner projektu dr Giulia Villani z organizacji Agromet we Włoszech. „Zmiany klimatyczne spowodowały jednak ogromne wahania w zakresie ilości opadów atmosferycznych, a także temperatur. Na przykład w północnych Włoszech rok 2014 przyniósł wyjątkowo wilgotne lato i tym samym spadek zapotrzebowania na wodę do nawadniania, podczas gdy rok 2017 był wyjątkowo suchy. Nasza platforma udostępnia cenne informacje na temat tego, czy poszczególne obszary będą potrzebowały więcej czy mniej wody niż przeciętnie”. Unikanie kryzysów W ramach projektu utworzono cztery obszary demonstracyjne we Włoszech, w Hiszpanii, Rumunii i Maroku. Uczestnicy projektu wzięli pod uwagę różnorodne scenariusze zaopatrzenia w wodę i dystrybucji wody, a także potrzeby użytkowników i możliwość włączenia do systemu istniejących usług lokalnych. Na przykład we włoskim przypadku testowym woda jest dostarczana albo przez ciśnieniowe systemy nawadniające, albo przez kanały. Opracowane w ramach projektu narzędzie umożliwiło władzom oszacowanie zapotrzebowania na wodę do nawadniania na poziomie poszczególnych okręgów dzięki przedstawieniu wskaźników suszy i informacji pogodowych, a także zwrócenie uwagi na potencjalne kwestie techniczne, takie jak ryzyko wstrzymania dostaw energii elektrycznej. W ramach testów i prób wykazano, że przedstawione narzędzie skutecznie wspiera efektywne wykorzystanie wody w rolnictwie, monitorowanie zasobów wodnych oraz zarządzanie zagrożeniami suszą i powodzią. „Innym pozytywnym wskazaniem był fakt, że zaangażowani w projekt użytkownicy końcowi poprosili o rozszerzenie projektów pilotażowych”, mówi partner projektu dr Maria Gabriella Scarpino reprezentująca SERCO we Włoszech. „To pokazuje, że sami użytkownicy uznali nasz system za użyteczny. Choć jest jeszcze trochę za wcześnie na wyciąganie ostatecznych wniosków, myślimy że w obszarach, w których pracowaliśmy, podejście do wykorzystania wody w celu nawadniania upraw będzie musiało ulec zmianie”. Podczas gdy partnerzy projektu nadal korzystają z prototypowej platformy, istnieją plany rozszerzenia działalności przy pomocy podmiotu zewnętrznego. „Takim podmiotem zewnętrznym byłby ekspert w sektorze gospodarki wodnej, który świadczyłby usługi dla użytkowników końcowych, takich jak agencje gospodarki wodnej, konsorcja rekultywacyjne i stowarzyszenia rolnicze za pośrednictwem aplikacji internetowej”, wyjaśnia dr di Felice. Platforma internetowa została zaprojektowana tak, aby była elastyczna i łatwa do dostosowania do nowych potrzeb. Co ważniejsze, pozwala na łatwą integrację nowych funkcji i usługi GIS związanych z unijnym systemem satelitarnych obserwacji Ziemi Copernicus. Mogą to być między innymi obrazy o wyższej rozdzielczości na potrzeby rolnictwa lub dokładniejsze pomiary temperatury powierzchni ziemi. Europa musi lepiej wykorzystywać swoje zasoby wodne, jeśli chce osiągnąć swoje cele zrównoważonego rozwoju. Platforma MOSES stanowi praktyczne narzędzie, które pomoże w realizacji tych celów.
Słowa kluczowe
MOSES, satelita, GIS, EO, obserwacja Ziemi, rolnictwo, uprawy, woda, mapowanie, nawadnianie
