Optymalizacja połączenia za pomocą szerokopasmowego Internetu
Internet i zastosowania szerokopasmowe, z których wszyscy korzystamy na co dzień za pośrednictwem naszych podłączonych urządzeń, wymagają ogromnej przepustowości. Powiązany ruch szerokopasmowy, zwłaszcza w przypadku aplikacji opartych na wideo, zwiększa się o ponad 50% w skali roku. Jeśli społeczeństwo chce nadążyć za takimi zmianami, musi nieustannie udoskonalać możliwości swoich szkieletowych sieci szerokopasmowych w sposób zarówno skalowalny, jak i opłacalny. Wykorzystując technologię Space Division Multiplexing (SDM), projekt INSPACE zapewnia trwałość współczesnego społeczeństwa opartego na Internecie szerokopasmowym. „Naszym celem było opracowanie innowacyjnych rozwiązań sieciowych, które oferują skalowalną pojemność sieci wykraczającą poza obecne rozwiązania, a jednocześnie są opłacalne i energooszczędne.” - mówi Ioannis Tomkos, techniczny kierownik projektu. „Osiągnęliśmy znaczący postęp koncepcyjny i technologiczny w dziedzinie sieci optycznych, z których wiele jest obecnie wykorzystywanych przez uznane zespoły badawcze na całym świecie.” Główne dziedziny rozwoju Projekt skupiał się na trzech głównych dziedzinach rozwoju. Pierwszą z nich było wdrożenie zaawansowanego, programowalnego i kontrolowanego, wysokoprzepustowego węzła sieciowego. To z kolei wymagało od badaczy uczestniczących w projekcie, aby najpierw zaprojektowali i opracowali nowy sprzęt, który mógłby w jednym czasie obsługiwać ruch sieciowy pochodzący z wielu kierunków i łączy światłowodowych. Po drugie, w ramach projektu opracowano nowe modele transmisji światłowodów i rozwiązania w zakresie łagodzenia skutków awarii. „Zapewniło to nam doskonałą wydajność systemu i transmisję sygnału na bardzo duże odległości, co jest wymagane w sieciach szkieletowych.” - wyjaśnia Tomkos. Wreszcie, w ramach projektu udało się opracować algorytmy optymalizacji zasobów sieciowych. Algorytmy te mają wbudowane rozszerzenia płaszczyzny sterowania, aby skutecznie wspierać efektywną obsługę wszystkich dostępnych zasobów związanych z częstotliwością optyczną/długością fali (tj. wiele długości fal/szczeliny częstotliwości) i przestrzenią (tj. wiele włókien). Przewaga nad konkurencją Dzięki pracy nad tymi aspektami, naukowcy z INSPACE znaleźli się w czołówce SDM w dziedzinie łączności optycznej, która w momencie rozpoczęcia projektu była jeszcze w powijakach. „W trakcie realizacji projektu, INSPACE silnie konkurowało z innymi ważnymi programami badawczymi na całym świecie, w tym realizowanymi w Japonii i USA.” - mówi Tomkos. Jednak dodanie tej wyjątkowej koncepcji spektralnie elastycznych sieci optycznych dało INSPACE przewagę. „Osiągnęliśmy to, wdrażając tak zwaną przestrzenną integrację optycznych elementów sieci dla spektralnie elastycznej sieci optycznej opartej na superkanałach.” - wyjaśnia Tomkos. „Zrobiliśmy to w taki sposób, że mogą być one współużytkowane przez wiele równoległych systemów WDM działających w wielu wymiarach przestrzennych, tworząc w ten sposób potencjał do ogromnego skalowania pojemności i redukcji kosztu bitowego poprzez integrację i współdziałanie światłowodów/komponentów.” Zdaniem Tomkosa cała społeczność naukowa związana z problematyką komunikacji optycznej oczekuje, że SDM, w połączeniu ze spektralnie elastycznymi rozwiązaniami sieci optycznych (tj. co INSPACE określa mianem „przestrzennie i spektralnie elastycznych sieci optycznych”: Ang. Spatially-Spectrally Flexible Optical Networking, SS-FON), stanie się kluczowym rozwiązaniem nadchodzącego kryzysu przepustowości.
Słowa kluczowe
INSPACE, Internet szerokopasmowy, Internet, SDM, bezpieczeństwo przeciwpożarowe, łączność optyczna
