Teledetekcja wypełnia lukę w wiedzy na temat zmiany klimatu
Według Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) interakcje aerozol–chmury stanowią największą niewiadomą w modelach prognozowania zmian klimatu. Teledetekcja może pomóc w zbadaniu tego problemu, ale obecne uniwersyteckie programy nauczania nie obejmują tych ważnych technik. W projekcie ITARS (Initial training for atmospheric remote sensing), finansowanym ze środków UE, prowadzono prace nad stworzeniem ogólnoeuropejskiego programu kursów i szkoleń dla nowego pokolenia naukowców w sektorze akademickim i prywatnym. Zespół postanowił lepiej zrozumieć oraz zmierzyć procesy zachodzące między aerozolami a chmurami w modelach atmosferycznych. Zbadano dobrze znaną platformę do nauki Blackboard, której wszyscy członkowie wnosili stały wkład w formie seminariów internetowych. Zorganizowano szkołę letnią i dwie wspólne kampanie pomiarowe, będące uzupełnieniem programów badawczych i szkoleniowych. Projekt przyczynił się do zwiększenia świadomości społecznej na temat zmiany klimatu i jej potencjalnych skutków, a także do umocnienia współpracy między światem nauki i przemysłu. W ramach projektu ITARS badacze przygotowali ujednolicone standardy w dziedzinie teledetekcji atmosferycznej. Wyniki prac zaprezentowano na targach Meteorological Technology World Expo w Brukseli, na których omówiono przyszłe plany bezpośrednio z liderami przemysłu. Oznacza to, że na horyzoncie pojawia się nowa era obserwacji i wiedzy na temat interakcji aerozol–chmury, które przyczynią się do poprawy efektywności modelowania klimatu.
Słowa kluczowe
Teledetekcja, zmiana klimatu, młodzi badacze, interakcje między aerozolami i chmurami, ITARS
