Nowe spojrzenie na islam w średniowiecznej Europie
Kiedy większość Europy przechodziła kryzys w czasach średniowiecza, Andaluzja w południowej Hiszpanii pod rządami muzułmanów rozkwitała na polu szkolnictwa, nauki i sztuki. W regionie zaczęto tworzyć wytworne wyroby garncarskie, ich wzornictwo było odbiciem wydarzeń społecznych epoki. Finansowany ze środków UE projekt "Archaeological research on Andalusian pottery (8th-11th centuries)" (ARANPOT) skupił się na identyfikowaniu wzorów na ceramice oraz interpretacji ich znaczenia w dzisiejszych czasach. Z technicznego punktu widzenia zespół badał skład, techniki glazurowania, produkcję, analizy chemiczne oraz petrografię ceramiki, w tym pochodzenie surowców do glazurowania. Następnie ekstrapolowano dane o rozwoju społecznym w rejonie Granady w oparciu o badania wyrobów garncarskich, porównując je z innymi europejskimi i śródziemnomorskimi modelami rozwoju społecznego. Dane chemiczne uzyskane po dokonaniu intensywnych analiz petrograficznych i neutronowej analizy aktywacyjnej pozwoliły na dogłębne zrozumienie zmienności składu, w szczególności wyrobów z ceramiki szlachetnej. Prace projektu doprowadziły do publikacji artykułów zarówno w języku angielskim jak i hiszpańskim. Dają one nowe spojrzenie na archeologię Andaluzji, islamu oraz średniowiecza. Temat podjęto w czasopiśmie Oxford Journal of Archaeology, ujawniając dwa odmienne wzorce islamizacji oraz dwie odrębne koncepcje islamu w rejonie Vega de Granda w okresie wczesnego średniowiecza. Te intrygujące wyniki badań oraz ich konotacje zaprezentowano podczas różnych, związanych z archeologią wydarzeń w Europie. Zespół projektu wykorzystał też tego typu analizy archeologiczne w rożnych częściach rejonu Morza Śródziemnego i prowadził badania nad wyrobami garncarskimi pozyskanymi z różnych stanowisk na terenie Palestyny. Te nowe ujęcia teoretyczne i metodologiczne mogą mieć silne wpływy socjoekonomiczne, mając na względzie islam w ujęciu cyklu produkcji tworzyw, dystrybucji i konsumpcji, nie ograniczając się tylko do garncarstwa. Pomoże to światu nauki na zbadanie podziału kulturowego, niebędącego tak wyraźnie dostrzegalnym we wczesnym okresie średniowiecza, podkreślając wspólne korzenie i wzajemne wpływy Europy i islamu. Idea Europy i islamu jako powiązanych ze sobą historycznie bytów może być szeroko wykorzystana przez obywateli i polityków. Jest to w szczególności istotne w momencie, gdy coraz więcej muzułmańskich obywateli staje się częścią większej Europy. Może to też zwiększyć rolę Europy jako siły stabilizującej rejon Morza Śródziemnego, zacieśniając więzy kulturowe z narodami muzułmańskimi. Postrzeganie dziedzictwa jako wspólnego mianownika pomoże zmniejszyć wpływy fundamentalistów po obu stronach. Europa o islamskiej przeszłości to Europa większa, a nie mniejsza. Jeśli historia zostanie przedstawiona w tym świetle, konflikty i radykalizm mogą pewnego dnia mieć mniej powodów do istnienia, ustępując miejsca pokojowi i współistnieniu.
