Najważniejsze wiadomości - Telewizja i Internet: małżeństwo zawarte w rozrywkowym niebie
Podobnie jak korzystanie z Internetu wyłącznie za pośrednictwem komputera stacjonarnego przechodzi do historii, zmianom ulega tradycyjny sposób emisji materiałów telewizyjnych oraz w niepamięć odchodzą narzekania, że "nie ma czego oglądać!". W przypadku inteligentnej telewizji transmisja staje się interaktywna, znajomi mogą wymieniać uwagi na temat programów, oceniać i komentować je, a materiały można strumieniować na żądanie, dzięki czemu nie istnieje ryzyko przegapienia ulubionego programu. "Telewizja hybrydowa", według Neelie Kroes, Wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej, odpowiedzialnej za Agendę Cyfrową, daje konsumentom "możliwość korzystania z największych zalet istniejących środków przekazu oraz z najnowszych osiągnięć. Użytkownicy mogą np. łączyć ulubione programy telewizyjne z ulubionymi grami oraz portalami społecznościowymi; telewizję hybrydową można ponadto oglądać na żądanie, a nie zgodnie z programem, wszystkie decyzje podejmując nie ruszając się z kanapy". I nie chodzi tylko o odbiornik telewizyjny w salonie. Zarówno tradycyjna telewizja, jak i nowe treści multimedialne, są w coraz większym stopniu dostępne na różnorakich urządzeniach - można na przykład zacząć oglądać program telewizyjny w domu, pijąc kawę, a następnie płynnie przełączyć się na oglądanie dalszej części tego materiału podczas podróży do pracy. Dla konsumentów to prawdziwe rozrywkowe niebo, jednak jego stworzenie stanowi zarówno okazję, jak i wyzwanie dla operatorów sieci, twórców i integratorów systemów, dostawców treści oraz autorów. Uczestnicy kilku finansowanych przez UE projektów stawiają czoła powyższym wyzwaniom, poszukując zarówno optymalnych metod dostarczania treści, jak i usiłując zapewnić płynną integrację wszystkich środków przekazu, z myślą o użytkownikach końcowych. Zapotrzebowanie na przepustowość: od HD do 3D Przykładowo, uczestnicy projektu Optiband (1) skupiają się na przesyłaniu obrazów o wysokiej rozdzielczości ('high-definition' - HD) oraz filmów na żądanie ('video-on-deman' - VoD) za pośrednictwem sieci opartych na protokole telewizji internetowej ('internet-protocol television' – IPTV), które obecnie korzystają głównie z cyfrowych łączy abonenckich ('Digital Subscriber Line' - DSL), w celu przesyłania treści multimedialnych z Internetu do użytkowników, wraz z tradycyjnymi usługami, takimi jak głos i dane. Stosując innowacyjne algorytmy, pozwalające wydajnie przesyłać filmy przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej jakości, naukowcy uczestniczący w inicjatywie Optiband zaprezentowali równoległą transmisję trzech strumieni wideo o wysokiej rozdzielczości za pośrednictwem pojedynczego łącza 15Mbps DSL, co umożliwia trzem użytkownikom równoczesne oglądanie różnych materiałów HD w oparciu o wspólne łącze, bez utraty jakości, a tym samym stanowi duży krok naprzód w stosunku do istniejących rozwiązań. Optymalizacja metod przesyłania treści może być kluczowym czynnikiem, który umożliwi upowszechnienie się usług z zakresu telewizji hybrydowej. Przesyłanie filmów wymaga dużej przepustowości: już obecnie filmy stanowią ponad połowę danych przesyłanych przez Internet. Wraz z upowszechnianiem się materiałów HD całkowite nasycenie sieci staje się coraz bardzo rzeczywistym i alarmującym zagrożeniem. Według niektórych szacunków do roku 2016 w ciągu każdego miesiąca przez Internet będzie przesyłana tak duża ilość filmów, że ich oglądnięcie zajęłoby pojedynczej osobie sześć milionów lat. Oznacza to ogromne zapotrzebowanie na przepustowość, być może jednak nie tak duże, jak można by się obawiać. "W myśl złotej zasady, którą należy zapamiętać, dowolnie duża przepustowość zostanie szybko zagospodarowana", twierdzi Jari Ahola, koordynator projektu w Technicznym Centrum Badawczym VTT ('VTT Technical Research Centre' w Finlandii). "Wraz ze wzrostem przepustowości wzrasta ilość sposobów jej wykorzystania: filmy o wysokiej rozdzielczości są tutaj jednym z przykładów". Jednak zwiększanie przepustowości, polegające zazwyczaj na instalowaniu nowych kabli i innej infrastruktury, nie jest jedynym sposobem rozwiązania problemu. Pomocna może być także zmiana metody transmitowania obrazów. Zamiast stosować tradycyjny model unicast, polegający na bezpośrednim przesyłaniu danych z serwera do poszczególnych użytkowników, Ahola wraz z zespołem naukowców uczestniczących w projekcie P2P-Next (2) dowiódł, że treści można dostarczać bazując na znacznie bardziej wydajnej metodzie peer-to-peer (P2P), polegającej na współdzieleniu danych pomiędzy użytkownikami. Opracowując zmodyfikowaną wersję technologii P2P, stosowanej tradycyjnie do nielegalnej wymiany plików, uczestnicy inicjatywy P2P-Next stworzyli system, który pozwala przesyłać filmy zużywając co najmniej o 65 % mniej pasma, niż ma to miejsce w przypadku strumieniowania w oparciu o technologię unicast. "Operatorom sieci technologia P2P oferuje istotne korzyści, zarówno w zakresie stopnia wykorzystania łączy, jak i ponoszonych kosztów", twierdzi koordynator projektu P2P-Next. Bardziej wydajne metody przesyłania danych są potrzebne nie tylko w kontekście sprostania aktualnym wymogom, takim jak upowszechnianie się materiałów o wysokiej rozdzielczości, ale także przyszłym wyzwaniom Po technologii HD, kolejną rewolucją w dziedzinie obrazu będzie prawdopodobnie 3D, dlatego naukowcy uczestniczący w projekcie Romeo (3) pragną zagwarantować, że trójwymiarowe treści będą docierać do użytkowników w wystarczająco wysokiej jakości. Podejście obrane przez powyższych badaczy polega na połączeniu systemów P2P, posiadających wbudowane mechanizmy gwarantowania jakości, z technologią cyfrowej transmisji telewizyjnej ('Digital Video Broadcasting' - DVB) oraz innowacyjnymi metodami kompresji w czasie rzeczywistym, w celu dostarczania trójwymiarowych obrazów oraz dźwięku przestrzennego, w tym strumieni przesyłanych na żywo, do wielu użytkowników, korzystających zarówno z sieci kablowych, jak i komórkowych. Operatorzy sieci obawiają się jednak, że pomimo optymalizacji treści oraz bardziej wydajnego ich dostarczania dzięki technologiom P2P, potrzeby użytkowników doprowadzą w pewnym momencie do nadmiernego wzrostu ilości transmitowanych danych. Z powyższym wyzwaniem zmagają się członkowie konsorcjum Napa-Wine (4), do których należą naukowcy z Francji, Włoch, Węgier, Polski oraz Wielkiej Brytanii, prowadzący dogłębną analizę wpływu, jaki wywrze powszechne wdrożenie usług typu P2P-TV na Internet. W oparciu o realizowane przez siebie prace uczestnicy projektu planują opracować zalecenia dla twórców systemów P2P-TV, gwarantujące optymalną architekturę rozwiązań oraz możliwie najmniejsze obciążenie sieci. Zalecenia te obejmą niedrogie zmiany, które będą mogli wprowadzić operatorzy sieci, w celu lepszego wykorzystania dostępnego pasma w kontekście przesyłania danych typu P2P. Telewizja dwukierunkowa Z punktu widzenia dostawców usług oraz operatorów sieci lepsze zrozumienie zjawisk zachodzących podczas transmisji danych jest niezbędne, by zapewnić odpowiednią jakość świadczonych usług. Z kolei dostawcy treści oraz autorzy pragną posiąść wiedzę na temat tego, w jakiej formie dostarczane przez nich materiały docierają do odbiorców. Ponieważ telewizja hybrydowa może być interaktywna, a dane mogą być przesyłane w dwóch kierunkach, istnieje doskonała okazja do pozyskiwania informacji na temat użytkowników, co umożliwia dostawcom treści prowadzenie lepszych badań rynkowych, w porównaniu z tradycyjnymi ankietami, a także oferowanie użytkownikom końcowym bardziej personalizowanych materiałów. W ramach rozpoczętego niedawno projektu Vista-TV (5) opracowywany jest system umożliwiający gromadzenie, ekstrakcję oraz analizowanie anonimowych danych dotyczących aktywności użytkowników korzystających z inteligentnych odbiorników. Zespół projektowy ma nadzieję, że efektem końcowym będzie stworzenie całkowicie nowego, bazującego na MŚP rynku informacji dotyczących zachowań odbiorców telewizji. "Obraliśmy rewolucyjne podejście. Obecnie tego rodzaju pomiary realizowane są wyłącznie przez organizacje krajowe, a pojedyncze badania obejmują raptem kilka tysięcy użytkowników", twierdzi profesor Abraham Bernstein, koordynator projektu oraz pracownik Uniwersytetu w Zurichu (Szwajcaria). Z punktu widzenia użytkowników końcowych najbardziej rewolucyjnym aspektem telewizji hybrydowej jest kontrola nad oglądanymi treściami. Jeśli na przykład będziecie Państwo chcieli dowiedzieć się więcej na temat zagadnienia przedstawionego w filmie dokumentalnym, to wystarczy kilka kliknięć na ekranie telewizora, a także kontekstowa lista programów, którymi możecie potencjalnie być zainteresowani, dostępnych na żądanie. Z kolei jeśli zapragniecie oglądać film wspólnie ze znajomymi, ale nie macie ochoty ruszać się z domu, to możecie uczestniczyć w transmisji, komentować oraz kontaktować się z przyjaciółmi za pośrednictwem sieci społecznościowej. Natomiast jeśli po powrocie z wakacji chcielibyście podzielić się zdjęciami i filmami ze znajomymi i rodziną, to wystarczy przesłać je do sieci, a następnie stworzyć własny kanał przesyłowy, nie ruszając się z kanapy. W ramach szeregu projektów badawczych prowadzone są prace dotyczące fundamentalnych technologii, które pozwolą połączyć ze sobą różnorakie środki przekazu, metody przesyłu oraz urządzenia służące do wyświetlania treści, w sposób możliwie najbardziej transparentny i przyjazny dla użytkownika końcowego. Socjalizacja Naukowcy uczestniczący w inicjatywie HBB-Next (6) opracowują zorientowane na użytkownika technologie wzbogacające wrażenia płynące z oglądania telwizji o sieci społecznościowe, dostępność na wielu urządzeniach, rekomendacje programowe, dostosowane do potrzeb grup użytkowników, a także płynne łączenie treści nadawanych masowo, dodatkowych materiałów dostępnych w Internecie oraz treści udostępnianych przez użytkowników. Z kolei uczestnicy projektu NoTube (7), pochodzący z dziewięciu krajów, skupili się na zastosowaniu technologii semantycznych do opisywania treści w taki sposób, by komputery mogły "zrozumieć" co ogląda dana osoba, co w połączeniu z danymi odnośnie nawyków dotyczących oglądania telewizji, a także aktywności na portalach społecznościowych, umożliwi oferowanie wysoce spersonalizowanych, inteligentnych usług. Naotmiast w ramach inicjatywy Comet (8), naukowcy skupiają się przede wszystkim na treściach generowanych przez użytkowników, opracowując architecture sieci świadomych przesyłanych treści, która znacząco ułatwi wyszukiwanie i dystrybuowanie filmów oraz uzyskiwanie dostępu do nich. Tymczasem pod egidą inicjatywy LinkedTV (9) zespół badaczy z ośmiu krajów posuwa się o krok dalej, umieszczając chmury obliczeniowe w samym sercu połączenia telewizja-Internet. Łącząc treści w pojedyncze, zintegrowane i interaktywne rozwiązanie, naukowcy tworzą internetową chmurę wzajemnie powiązanych treści audio-wizualnych, które będą dostępne niezależnie od miejsca, urządzenia oraz źródła danych. Celem powyższych prac jest oferowanie interekatywnych, kontrolowanych przez użytkownika wrażeń podobnych do olgądania telewizji, niezależnie od tego, czy treści będą wyświetlane na ekranie telewizora, smartfonu, tabletu czy też komputera. "Przeglądanie materiałów telewizyjnych i internetowych powinno być płynne i wzajemnie powiązane, co docelowo powinno zatrzeć różnicę pomiędzy "oglądaniem telewizji" a "surfowaniem w Internecie"", twierdzą uczestnicy projektu LinkedTV. --- Projekty opisane w niniejszym artykule uzyskały wsparcie na rzecz badań naukowych w ramach Siódmego Programu Ramowego (7PR). (1) Optiband: Optymalizacja pasma przesyłowego w kontekście strumieniowania filmów IPTV ('Optiband: Optimization of Bandwidth for IPTV video streaming') (2) P2P-Next: Platforma dostarczania treści nowej generacji, bazująca na technologii peer-to-peer ('P2P-Next: Next generation peer-to-peer content delivery platform') (3) Romeo: Zdalne, współdzielone wrażenia multimedialne, oferowane w czasie rzeczywistym za pośrednictwem Internetu Przyszłości ('Romeo: Remote Collaborative Real-Time Multimedia Experience over the Future Internet') (4) Napa-Wine: Świadoma uwarunkowań sieciowych aplikacja P2P-TV, bazująca na sieciach inteligentnych ('Napa-Wine: Network-Aware P2P-TV Application over Wise Networks') (5) Vista-TV: Wzajemnie powiązane otwarte dane, statystyki i rekomendacje w kontekście telewizji na żywo ('Vista-TV: Linked Open Data, Statistics and Recommendations for Live TV') (6) HBB-Next: Media hybrydowe nowej generacji ('HBB-Next: Next Generation Hybrid Media') (7) NoTube: Sieci i ontologie na rzecz transformacji i unifikacji telewizji i Internetu ('NoTube: Networks and Ontologies for the Transformation and Unification of Broadcasting and the Internet') (8) Comet: Architektura mediacji treści na rzecz sieci świadomych przesyłanych materiałów ('Comet: COntent Mediator architecture for content-aware nETworks') (9) LinkedTV: Telewizja połączona z Internetem ('LinkedTV: Television linked to the Web') Odnośniki do projektów na stronie CORDIS: - informacje na temat 7PR w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu Optiband w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu P2P-Next w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu Romeo w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu Napa-Wine w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu Vista-TV w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu HBB-Next w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu NoTube w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu Comet w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu LinkedTV w bazie danych CORDIS Odnośniki do powiązanych wiadomości i artykułów: - Najważniejsze wiadomości - Technologia P2P przychodzi na ratunek internetowym transmisjom wideo - Najważniejsze wiadomości - Internet i telewizja: doskonałe połączenie? Pozostałe odnośniki: - strona internetowa Agendy Cyfrowej Komisji Europejskiej