Najważniejsze wiadomości - Wyślij mnie na spotkanie!
Telekonferencje, wideokonferencje oraz komunikacja za pośrednictwem Internetu stały się codziennością w większości międzynarodowych korporacji. Jednak nikt tak naprawdę tego nie lubi; nic nie może się równać z rozmową twarzą w twarz. "Gdy spotykamy się z innymi osobami, to jesteśmy w stanie obserwować ich reakcje - mimikę twarzy, grymasy, spojrzenia itd.", tłumaczy Stephen Dunne z hiszpańskiej firmy Starlab. "Nawet korzystanie z najnowszych rozwiązań telekonferencyjnych eliminuje ogromną część komunikacji niewerbalnej. Niemożliwe jest uściśnięcie dłoni rozmówcy lub też rozejrzenie się po pomieszczeniu. Europejscy naukowcy, pracujący pod egidą projektu finansowanego przez UE, połączyli szereg technologii cyfrowych, które umożliwiają "przeniesienie" osoby do sali konferencyjnej zlokalizowanej w innej części Świata. Po raz pierwszy w historii uczestnicy spotkania mogli zatwierdzić kontrakt ściskając dłoń osoby oddalonej o tysiące kilometrów. Nie chodzi oczywiście o teleportację. Uczestnicy projektu o nazwie "realistyczne, zdalne spotkania dzięki przesyłaniu za pośrednictwem rozszerzonych mediów" ('Beaming through augmented media for natural networked gatherings' - Beaming) korzystają z zaawansowanych technik i technologii z dziedziny rzeczywistości wirtualnej, w celu sprawienia, by uczestnicy telekonferencji mieli wrażenie, że przeniesli się fizycznie do sali, w której odbywa się spotkanie. W zdalnej lokalizacji użytkownik systemu reprezentowany jest przez awatar, którym może być np. robot, będący oczami, uszami i ustami użytkownika. Z systemu korzysta się dzięki licznym czujnikom oraz specjalnemu hełmowi, który wyposażono w wyświetlacz. Hełm z wyświetlaczem prezentuje to, rejestrują kamery i mikrofony awatara, natomiast użytkownik może udzielać odpowiedzi w taki sam sposób, w jaki robiłby to znajdując się na miejscu. Gdy użytkownik porusza głową, robot odwzorowuje jego ruchy; gdy użytkownik mówi, robot wypowiada się jego głosem. Czujniki ruchu na rękach użytkownika przesyłają dane do awatara, umożliwiając mu odzwierciedlanie wszelkich ruchów. Jeśli natomiast ktoś dotknie ręki robota, sygnał ten jest przesyłany do nakładek uciskowych, w które wyposażony jest użytkownik. Powyższą technologię zaprezentowano podczas przełomowego wywiadu, przeprowadzonego przez dziennikarza BBC, znajdującego się w University College London, z naukowcem uczestniczącym w projekcie BEAMING, zlokalizowanym w Hiszpanii. Dziennikarz był w stanie nie tylko przeprowadzić wywiad, ale także "przybić piątkę" swemu rozmówcy pod koniec pokazu (patrz odnośnik do filmu, znajdujący się poniżej). Współczesne technologie, rynek przyszłości? "Udało nam się przeprowadzić pokaz tego, co można osiągnąć stosując współczesne, ogólnodostępne technologie ", zauważa Dunne, kierownik projektu Beaming. "Użyliśmy standardowych komponentów, łącząc je w nowatorski sposób. Nie jest to co prawda przełom technologiczny, jednak z pewnością jest to rewolucyjny pokaz połączenia różnych środków przekazu w sposób, który pozwala osiągnąć zadziwiające rezultaty". Jednym z największych zadań zrealizowanych przez uczestników inicjatywy Beaming było opracowanie ramowej architektury danych, z których korzysta system; architektura ta definiuje sposób, w jaki dane dotyczące obrazu, dźwięku, ruchu i nacisku są grupowane i przesyłane pomiędzy oddalonymi od siebie rozmówcami. Co więcej, powyższa architektura opisuje także technikę generowania trójwymiarowego modelu zdalnej lokalizacji, przeznaczonego dla odbiorcy, co zapewnia odpowiednio wysokim poziom realizmu. "Powyższą platformę stworzono w celu uniezależnienia systemu Beaming od sprzętu i oprogramowania", tłumaczy Dunne. "Przykładowo, możliwe jest korzystanie z dowolnego robota lub czujnika. Próbowaliśmy także określić minimalną ilość danych, która jest niezbędna do pełnego korzystania z systemu Beaming". Wskazówki emocjonalne Chociaż wyświetlacze wbudowane w hełm, nakładki uciskowe oraz trójwymiarowe interfejsy graficzne mogą sprawić, że poczujecie się Państwo, jakbyście byli gdzie indziej, istotną kwestią jest także to, jak będziecie odbierani przez pozostałych uczestników spotkania, którzy będą mieli do czynienia z Waszym awatarem. Rozmawianie z robotem, który posiada Państwa głos, może być irytujące! "Naszym celem było sprawienie, by interakcja była jak najbardziej naturalna. Niezależnie od tego, czy ludzie mają do czynienia z robotem, czy też innym, wirtualnym awatarem, pragniemy, by wrażenia były realistyczne i nie utrudniały komunikacji", twierdzi Dunne. Stosunkowo prostym ulepszeniem było wyposażenie robota w mimikę. Uczestnicy projektu zastąpili w tym celu mechaniczne oczy i usta robota wyświetlaczem LCD. "Usta i oczy przedstawiliśmy za pomocą grafiki komputerowej; dzięki temu wyglądają znacznie bardziej naturalnie. Ludzie bardziej się relaksują, gdy mogą spojrzeć robotom w oczy, której wyglądają jak prawdziwe. Łatwiej wówczas zapomnieć, że ma się do czynienia z maszyną", mówi Dunne. Naukowcy nadal badają sposoby, w jakie dane dotyczące stanu fizjologicznego i emocjonalnego użytkowników systemu Beaming mogłyby być rejestrowane i przesyłane do odległych rozmówców. W ramach projektu przeprowadzono eksperymenty, w celu sprawdzenia, czy tętno, wyraz twarzy, a nawet natężenie fal mózgowych mogą stanowić wyznacznik stanu emocjonalnego. Jak dotychczas udało się "wyszkolić" technologię w zakresie korzystania z tych sygnałów, w celu rozpoznawania podstawowych stanów emocjonalnych, np. różnicy pomiędzy stanem odprężenia i zestresowania. Obecnie wyzwaniem jest przekazanie tych sygnałów pozostałym osobom za pośrednictwem awatara. Czy podróże to przeszłość? "Nie twierdzimy, że rozwiązanie Beaming zrewolucjonizuje spotkania lub ocali Świat przed milionami ton dwutlenku węgla, dzięki temu, że ludzie nie będą już musieli podróżować", podkreśla Dunne, "sądzimy jednak, że idea "przesyłania" osób do zdalnej lokalizacji oraz umożliwiania im komunikowania się za pośrednictwem robotów znajdzie praktyczne zastosowania, początkowo bardzo specjalistyczne". "Przykładem mogą być zdalne konsultacje z osobami o specyficznych umiejętnościach lub o konkretnej wiedzy", dodaje Dunne. "System Beaming oferuje takim osobom możliwość przeniesienia się do zdalnej lokalizacji, a także dotykania przedmiotów i funkcjonowania w zdalnym środowisku. Uważamy, że rozwiązanie to sprawdziłoby się w przypadku najlepszych chirurgów, którzy mogliby "przenosić" się do sal operacyjnych na całym Świecie, dzielić się swą wiedzą i doświadczeniem, a nawet wykonywać operacje. Naszym celem podczas projektu było udowodnienie, że takie wirtualne podróże i interakcje są możliwe. Teraz poszczególni partnerzy projektu powinni przemienić system Beaming w praktyczne aplikacje i produkty. Opuszczamy obecnie krąg naukowej ciekawości i przyglądamy się usługom, które moglibyśmy zaoferować". Projekt Beaming uzyskał wsparcie finansowe na badania naukowe w kwocie 9,2 milionów euro (całkowity budżet projektu wyniósł 12,4 milionów euro) w ramach Siódmego Programu Ramowego UE (7PR). Odnośniki do projektów na stronie CORDIS: - informacje na temat 7PR w bazie danych CORDIS - informacje na temat projektu Beaming w bazie danych CORDIS Odnośnik do strony internetowej projektu: - "Przesyłanie za pośrednictwem rozszerzonych mediów w kontekście naturalnej komunikacji sieciowej" - 'Beaming through augmented media for natural networked gatherings' website Odnośniki do powiązanych materiałów audiowizualnych: - "Testowanie zdalnej obecności za pośrednitwem robotycznego awatara, BBC" - 'Robot avatar beaming put to the test, BBC' - "Teleobecność w świecie rzeczywistym: zagrożenia związane z przestępczością robotów i awatarów, BBC" - 'Real-world beaming: The risk of avatar and robot crime, BBC' - Filmy z projektu Beaming Pozostałe odnośniki: - strona internetowa Agendy Cyfrowej Komisji Europejskiej