Poznanie odporności na choroby w przypadku krzyżowania roślin
Pomimo dużych możliwości wigoru mieszańców w rolnictwie jego potencjał wciąż nie został w pełni wykorzystany, ponieważ nie poznano kwestii niemieszalności. Niepowodzenie wielu krzyżówek roślin ogranicza zastosowanie tego zjawiska. Projekt "Analiza niemieszalności mieszańców rzodkiewnika" miał umożliwić modyfikację roślin w sposób zapewniający uzyskanie jak największej liczby przydatnych cech. Finansowany ze środków UE projekt składał się z dwóch podprojektów. Prace miały na celu poznanie molekularnych i biochemicznych podstaw niemieszalności w ramach określonych gatunków i pomiędzy nimi. Pierwszym krokiem było przeprowadzenie charakterystyki niemieszalności zachodzącej w przypadku ektopicznych odrostów na ogonkach liściowych potomstwa. Zastosowano model będący krzyżówką dwóch odmian rzodkiewnika pospolitego pochodzących z Hiszpanii i Tadżykistanu. Wstępne wyniki wykazały, że ten przypadek poważnej epistazy recesywnej jest spowodowany interakcją pomiędzy dwoma allelami białka odporności na choroby (R). W ramach projektu prowadzono działania mające na celu uzyskanie charakterystyki interakcji na poziomie białek poprzez wymianę domen i mutagenezę, co miało umożliwić poznanie mechanizmów odpowiedzialnych za niepożądaną reakcję. Drugi podprojekt koncentrował się na wpływie krzyżowania wewnątrz- i międzygatunkowego na regulację genomiczną za pomocą wyciszania ekspresji RNA. Wykorzystano tu mieszańce rzodkiewnika. Założenie leżące u podstaw tego procesu polegało na tym, że zmiany w małocząsteczkowym RNA mieszańców wpływały na rozregulowanie genów, co skutkowało niemieszalnością. Bioinformatyczna analiza danych stanowiła jednak duże wyzwanie, ponieważ badaniu poddano także genomy, które nie zostały w pełni zsekwencjonowane. Dane zostały udostępnione innym grupom badawczym w celu maksymalizacji korzyści płynących z osiągnięć tego projektu.
