Wytyczne pomiaru niepewności
Dzisiejsza ekonomia światowa polega na pomiarach i testach, które mogą zostać uznane za niezawodne i zaakceptowane na międzynarodowym poziomie bez tworzenia technicznych barier handlowych. Do tego potrzebne są logiczne podstawy metrologiczne. Projekt LVD wspierał laboratoria do pomiarów i testowania (M&T, measurement and testing) i pokrewne infrastruktury w Nowych Państwach Stowarzyszonych (NAS, Newly Associated States) w celu całkowitego wdrożenia Dyrektywy niskonapięciowej (LVD, Low-voltage Directive). Dyrektywa LVD dotyczy wszystkich urządzeń elektrycznych działających w zakresie napięć między 50 a 1000V (prąd zmienny) i między 75 a 1500V (prąd stały). Zasadnicze postanowienie dyrektywy stanowi, że takie urządzenia elektryczne nie mogą zagrażać bezpieczeństwu ludzi, zwierząt domowych czy nieruchomości. Z tego punktu widzenia potrzeba testowania jest oczywista. Testowanie określa właściwości produktu, procesu czy usługi według ustalonych procedur, metodologii czy wymogów. Można więc ocenić, czy produkt odpowiada wskazanej specyfikacji. Pomiar niepewności w testowaniu polega na ilościowym pomiarze jakości wyników pomiaru i na porównaniu tych wyników z innymi wynikami, wzorcami, specyfikacjami czy standardami. Pomiary mogą być błędne, ponieważ wyniki pomiaru mogą różnić się od rzeczywistej wartości. Niestety zazwyczaj brakuje czasu i środków na określenie i poprawienie błędów pomiarowych. Z tego względu w ramach projektu LVD udostępniono praktyczne pisemne wytyczne do oceny pomiaru niepewności w testowaniu. Wytyczne bazują na metodzie GUM - powszechnie wykorzystywanej metodzie zaakceptowanej i zalecanej przez takie organy akredytacyjne jak Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna ISO (International Organisation for Standardisation). Wytyczne zawierają podsumowanie metody GUM, propozycje funkcji modelowych, oraz objaśnienia i przykłady użycia typowych funkcji modelowych istotnych w pomiarach elektrycznych. W wytycznych znajdują się również przykłady oceny niepewności.
