Weryfikowanie bezpieczeństwa w drodze badań
W toku eksploatacji elektrowni jądrowej znacznym zmianom mogą ulegać właściwości materiałów, z których wykonane są takie elementy niewymienne jak zbiorniki ciśnieniowe. Jako przykład można przytoczyć wzrost kruchości, zjawisko polegające na obniżeniu wytrzymałości materiału na skutek napromieniowania lub w wyniku przypadkowych spadków temperatur. Dlatego analiza integralności konstrukcyjnej zbiornika ciśnieniowego reaktora musi być co pewien czas aktualizowana o informacje o odporności na kruche pękanie lub o defektach w konstrukcji. Podczas Piątego Programu Ramowego (ang. Fifth Framework Programme) realizowano wspomagany przez sieć AMES projekt FRAME, obejmujący badania nad wzrostem kruchości pod wpływem promieniowania, która to wartość jest szacowana na podstawie danych uzyskanych z testów udarowych metodą Charpy V. Ponieważ odporność na udar mierzona w testach Charpy V jest pod wieloma względami inną cechą materiału niż odporność na kruche pękanie, wiedza naukowców o zjawisku wzrostu kruchości mogła być aż do tej pory obciążona błędem. W ramach eksperymentalnego projektu FRAME zmierzono temperaturę przejścia różnych materiałów, między innymi stali, w stan kruchości w warunkach braku promieniowania i przy obecności promieniowania. Otrzymano wykresy zmienności w wyniku matematycznego dopasowania wytypowanych funkcji do danych pomiarowych o odporności na kruche pękanie. W ten sposób uzyskano opis wzrostu kruchości w funkcji składu chemicznego materiałów i fluencji neutronów, który można porównać z opublikowanymi modelami opartymi na danych z testów Charpy V. Przed zakończeniem projektu FRAME wykresy zmienności odporności na kruche pękanie nie były dostępne z powodu niedostatecznej ilości niezbędnych danych eksperymentalnych. Gdyby udało się ograniczyć zróżnicowanie składu chemicznego materiałów zawartych w obszernej bazie pomiarów, możliwe byłoby uzyskanie jeszcze bardziej syntetycznych wykresów zmienności.
