Rekonstrukcja klimatu w erze holocenu
W ramach projektu PACLIVA przetestowano wzorce zmienności klimatu w skali od dziesięciolecia do wieku. Modele testujące i weryfikujące zachowanie klimatu w czasie stanowią podstawę przewidywania klimatu. To badanie określiło stopień, w którym wzorce anomalii oceanicznych powiązane z Oscylacją Północnoatlantycką odzwierciedlają długoterminowe zmiany klimatu na Północnym Atlantyku. Naukowcy skupili się na odtworzeniu opadów atmosferycznych, ponieważ opady w zimie to dobry wskaźnik zmian atmosferycznych w przeszłości. Przeprowadzili badania w obszarze Skandynawii i przeanalizowali zapisy zmian klimatycznych w lodowcach norweskich. Naukowcy obliczyli wskaźniki dla ciągłego szeregu czasowego niestacjonarności przez ostatnie sześć tysięcy lat. Znaleźli dowód wskazujący na to, że atmosfera zmieniała się przestrzennie i że wzorce cyrkulacji zmieniały się w skali tysiącleci. Badania obejmowały również próbki osadów pochodzących z regionów lodowca St. Sorlin w jeziorze Lac Blanc w południowo-wschodnich Alpach Francuskich. Skompilowane dane stanowią dowód optimum klimatycznego, kiedy w jeziorze osadzało się mało okruchów polodowcowych lub wcale nie przybywało tych osadów.
