Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-15

Integrated optimization of landslide alert systems

Article Category

Article available in the following languages:

Obrazy satelitarne do identyfikacji zagrożenia powstania osuwiska

Najnowsza technika, wykorzystująca dane zbierane przez systemy obserwacji Ziemi, stała się skutecznym narzędziem do detekcji i monitorowania procesów zachodzących na powierzchni ziemi.

Zmiana klimatu i środowisko icon Zmiana klimatu i środowisko

Strategie zarządzania zagrożeniem przez osuwiska wymagają stosowania szerokiego wachlarza zdolności do przewidywania, łącznie z monitorowaniem zjawisk w czasie rzeczywistym i systemami ostrzegania o aktywnych osuwiskach, jak również technicznych środków ochronnych. Dane otrzymywane z teledetekcji, a zwłaszcza aktywne systemy czujników, takie jak radary, pozwalają na sporządzanie map trwałych i katastroficznych przemieszczeń masy w regionach alpejskich. Co ważniejsze, prowadzenie ciągłej rejestracji scen przez wysokiej jakości radar z aperturą syntetyczną umieszczony na pokładzie europejskich satelitów z systemami teledetekcji, otworzyło możliwości określania przemieszczeń na powierzchni ziemi z dokładnością rzędu milimetrów. Poza znacznym potencjałem interferometrii przy użyciu radaru z aperturą syntetyczną (InSAR) do detekcji osuwisk i ruchów na powierzchni ziemi, możliwe jest także stworzenie numerycznych modeli terenu (DEM) dla badanych obszarów. W ramach europejskiego projektu OASYS, oceniono dokładność interferometrycznych danych satelitarnych w porównaniu z naziemnym globalnym systemem nawigacji satelitarnej (GPS). Do tego celu przetworzono dane uzyskane z europejskich satelitów z systemami teledetekcji (ERS 1 i 2) z pięciu obszarów testowych, znajdujących się w Chinach, w Niemczech, Grecji, na Węgrzech i w Rumunii. Przed dokonaniem czynności rozwijania fazy, w stosunku do wspólnie zarejestrowanych scen radarowych zastosowano szereg czynności filtracyjnych, mając na celu redukcję szumów systemu i przetwarzania, co pozwoliło na uzyskanie ilościowych pomiarów przemieszczeń terenu. Na ostatecznym interferogramie różnicowym usunięto fazę topograficzną poprzez wykorzystanie trzeciego obrazu w stosunku do oryginalnych dwóch obrazów radarowych. Stworzone numeryczne modele terenu (DEM) okazały się użytecznym źródłem danych zarówno dla celów modelowania, jak też dla Systemu Informacji Geograficznej (GIS) w ramach systemu ostrzegania. Porównania z wynikami geodezyjnymi wykazały, że InSAR jest doskonałym narzędziem do detekcji procesów na powierzchni ziemi, jeżeli obserwowany teren spełnia specyficzne kryteria.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania