Projektowanie terminali WLAN nowej generacji
Główne wyzwanie stojące przed systemami komunikacji bezprzewodowej polega na zapewnieniu dużej przepustowości wielu użytkownikom mobilnym przy jednoczesnym zagwarantowaniu jakości usług (QoS) na całej drodze transmisji danych. Wydaje się, że technologia bezprzewodowa wielowejściowo-wielowyjściowa (MIMO) wychodzi naprzeciw potrzebie zwiększenia efektywności widmowej, ponieważ wykorzystuje multipleksowanie przestrzenne oraz zapewnia większą niezawodność łącza dzięki różnorodności anten. Zasadniczym wymogiem przy praktycznym wdrożeniu systemów MIMO jest możliwość przesyłania danych przy użyciu zestawu fizycznie oddzielonych anten oraz odbioru sygnału w podobny sposób. W szczególności konieczne jest zachowanie identyfikatorów sygnałów wysyłanych i odbieranych przez poszczególne anteny, od pasma podstawowego do anteny i na odwrót. W europejskim projekcie FLOWS skupiono się na elementach systemów MIMO działających w częstotliwościach radiowych (RF), które odpowiadają za przekształcanie przekazu odebranego z układu wieloantenowego na pasmo podstawowe. Ze względu na kilka zjawisk system RF może powodować gorsze działanie całego systemu MIMO. W projekcie oceniono w szczególności wpływ negatywnych czynników pochodzących z systemu RF, takich jak nieliniowość i dysproporcje, na nadajnik i odbiornik w różnych architekturach. Wykorzystując istniejące metody czasowego i częstotliwościowego multipleksowania sygnałów z kilku anten, naukowcy z Phillips Research Laboratories w Surrey zaprojektowali nową architekturę odbiorników MIMO. Sygnał odebrany przez każdą antenę otrzymywał unikatowy identyfikator przez zastosowanie kodu ortogonalnego, a następnie sygnały łączono i przesyłano do jednego odbiornika radiowego. Ponadto przez zastosowanie rozbudowanych modeli analizowano, czy możliwe jest ograniczenie powielania elementów RF oraz jak to wpłynie na działanie systemu. Odbiornik z multipleksowaniem kodowym okazał się obiecującym rozwiązaniem, jeśli chodzi o ograniczenie paralelizmu i powielania funkcjonalnego w systemie RF MIMO, gwarantując przy tym korzystne wartości wskaźnika BER (bitowego współczynnika błędów). Tę metodę łączenia kilku sygnałów w jedną nośną przy użyciu funkcji Walsha wykorzystano już do różnicowania użytkowników i usług w telefonii komórkowej CDMA (Code Division Multiple Access).