Nowe znaczy ekologiczne: nowe technologie modernizacji budynków w Europie
Wykonawcy budowlani i zarządcy nieruchomości doskonale wiedzą, że modernizowanie starych budynków z dotrzymaniem wyznaczonych przez UE poziomów efektywności energetycznej i emisji CO2 jest niezwykle trudne. Według szacunków Komisji Europejskiej utrzymanie budynków pochłania obecnie 40% energii zużywanej w UE i odpowiada za 36% emisji CO2. Choć budynki neutralne energetycznie są już technicznie wykonalne, a od 2020 r. wszystkie nowe budowle będą musiały spełniać to wymaganie, oczywiste jest, że ze względów finansowych, organizacyjnych czy nawet kulturowych nie można po prostu burzyć starych budynków. Kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów UE będzie zatem mieć modernizacja i renowacja, a decyzją Komisji z 2009 r. pierwsze w szeregu będą budynki administracji publicznej. Co roku, aż do roku 2020, każdy kraj UE będzie zobowiązany dokonać renowacji co najmniej 3% łącznej powierzchni budynków zajmowanych przez instytucje rządowe, a co trzy lata przedstawiać wykaz poczynionych w tym zakresie wydatków. W instytucjach europejskich trwają już prace nad przyjęciem jeszcze bardziej rygorystycznych celów na lata 2030 i 2050. Wprowadzane zmiany mają dwie istotne konsekwencje dla sektora budowlanego. Dla przedsiębiorstw zdolnych reagować szybko i innowacyjnie będzie to ważna nowa okazja do rozwijania obecności na rynku. Z drugiej strony pilnie potrzebne są jednak nowe technologie i narzędzia pozwalające wybierać optymalne rozwiązania do konkretnych zastosowań. Od 2008 r. UE intensywnie inwestuje w przyszłość sektora modernizacji i renowacji budynków poprzez działania partnerstwa publiczno-prywatnego na rzecz budynków energooszczędnych (EeB), kontynuowane w ramach programu Horyzont 2020. W tym serwisie CORDIS Results Pack prezentujemy kilka przełomowych osiągnięć, które były możliwe dzięki tym programom finansowania. Projekty te można podzielić na dwie kategorie. Pierwsza kategoria dotyczy platform i narzędzi wspomagających przemysł i właścicieli budynków w podejmowaniu decyzji i określaniu strategii modernizacji, natomiast druga obejmuje prace mające na celu tworzenie, demonstrowanie i ocenianie nowatorskich technologii i materiałów.
