Ustalanie czynników mających pomóc w ratowaniu małp człekokształtnych
Afrykańskie małpy człekokształtne są zagrożone. Ich populacje kurczą się, zwłaszcza te występujące na obszarach źle zarządzanych i słabo chronionych. Nowe badania międzynarodowe dostarczają nowych informacji o tym, że obszary najpoważniej dotknięte w ciągu ostatnich 20 lat to te, które nie są odpowiednio chronione przed kłusownictwem. Badania, których wyniki zostały zaprezentowane w czasopiśmie Conservation Letters, sugerują iż egzekwowanie prawa ma kluczowe znaczenie dla zabezpieczenia przyszłości małp człekokształtnych. Naukowcy z Australii, Burundi, Demokratycznej Republiki Kongo, Ghany, Holandii, Japonii, Niemiec, Nigerii, USA i Wlk. Brytanii zebrali dane ze 109 zarządzanych stref za okres ponad 20 lat. Odkryli, że szeroko zakrojone wsparcie lokalnych i międzynarodowych organizacji pozarządowych (NGO) oraz strażników odgrywa najważniejszą rolę w zapewnieniu przetrwania małp człekokształtnych. Zespół ustalił, że badania naukowe i turystyka również mają kluczowe znaczenie w zapewnieniu pomocy. Wywierają również - zdaniem naukowców - wymierny wpływ. Inaczej niż wsparcie ze strony NGO i egzekwowanie prawa, rozwój kraju i wysoka gęstość zaludnienia mają niekorzystny wpływ na małpy człekokształtne. Aby zagwarantować przyszłość zasobów naturalnych i przyszłość populacji człowiekowatych, należy rozpocząć skuteczne działania. To pierwsze tego typu badania, w ramach których ustalono ilościowo, jak działania ochronne pomagają obniżyć ryzyko wyginięcia gatunków takich jak goryle, bonobo czy szympansy. Naukowcy twierdzą, że dane oraz zmienne środowiskowe i antropogeniczne potwierdzają, że długofalowe działania z zakresu ochrony prowadzą do wyraźnego spadku prawdopodobieństwa wyginięcia małp człekokształtnych. Im dłużej trwają, tym niższe jest prawdopodobieństwo. "Wyniki potwierdzają i dowodzą ilościowo, że czynnikiem o największym wpływie na ryzyko wyginięcia małp człekokształtnych jest brak strażników, a nie brak turystyki czy badań naukowych, które pozostają jednak działaniami o wymiernym, pozytywnym wpływie" - mówi autorka naczelna, Sandra Tranquilli z Instytutu Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka (MPI) w Niemczech. "Co więcej, na zdolność przetrwania małp człekokształtnych pozytywny wpływ ma wsparcie organizacji pozarządowych." Wypowiadając się na temat wagi badań, Hjalmar Kuehl, również z Instytutu Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka, stwierdził: "Pozostające dzikie obszary znikają w tempie niewyobrażalnym dla większości osób. Jeżeli chcemy zachować niektóre z tych miejsc dla przyszłości, to potrzebujemy znacznie więcej tego typu badań. Badania pomagają lepiej zrozumieć, które z działań na rzecz ochrony są skuteczniejsze i w które najlepiej inwestować ograniczone zasoby, jakie pozostają do dyspozycji. Informacje te pomogą podnieść skuteczność działań na rzecz ochrony poprzez zoptymalizowanie zwrotu z zainwestowanych zasobów." Fiona Maisels z Wildlife Conservation Society zauważa: "To doskonały przykład badań nad ochroną opartych na dowodach, w ramach których działania i strategie na rzecz ochrony są oceniane ilościowo. Nasze odkrycia zapewnią najlepsze wykorzystanie dostępnych zasobów ludzkich i finansowych, zwłaszcza pod względem skutecznego egzekwowania prawa w terenie."Więcej informacji: Instytut Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka: http://www.eva.mpg.de/ Conservation Letters: http://www.wiley.com/bw/journal.asp?ref=1755-263X
Kraje
Australia, Demokratyczna Republika Konga, Niemcy, Ghana, Japonia, Nigeria, Niderlandy, Zjednoczone Królestwo, Stany Zjednoczone