Naukowcy udoskonalają długoterminowe prognozy klimatu
Naukowcy z Francji i USA odkryli sposób na przygotowywanie długoterminowych prognoz klimatu, które są nie tylko ważne ponad rok, ale prawdopodobnie lepsze niż jakiekolwiek dotychczas. Badania, których wyniki zostały zaprezentowane w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), pokazują jak można przewidywać klimat z 12-miesięcznym wyprzedzeniem, co stanowi podwojenie wcześniejszego okresu objętego prognozą. Naukowiec pracujący nad tymi badaniami twierdzi, że prognozy klimatu są znacznie ogólniejsze niż krótkoterminowe prognozy pogody, gdyż nie przewidują dokładnych temperatur w konkretnych miastach. Niemniej profesor Michael Ghil z Wydziału Nauk Atmosferycznych i Oceanicznych Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (UCLA) w USA uważa, że nadal mogą one mieć znaczenie dla rolnictwa, gospodarki i przemysłu. "Niektóre cechy klimatu mogą być przewidywalne, choć nie tak szczegółowo by określić temperaturę czy opady w Los Angeles w konkretnym dniu za dwa lata" - wyjaśnia profesor Ghil, również z Instytutu Badań Środowiskowych i Nauczania École Normale Supérieure we Francji oraz autor naczelny raportu z badań. "Są to średnie dla większych obszarów i dłuższych przedziałów czasu." Badania ujawniają, że długoterminowe przewidywania mogą pomóc naukowcom w przygotowywaniu bardziej zaawansowanych prognoz zdarzeń takich jak na przykład El Niño. Zdarzenia te charakteryzują się zmianami w temperaturze powierzchni tropikalnego, wschodniego Oceanu Spokojnego (ocieplanie się i schładzanie, nazywane odpowiednio El Niño i La Niña) oraz ciśnienia powietrza na powierzchni tropikalnego, zachodniego Pacyfiku. Wywołują średnio co dwa lata ekstremalne zjawiska pogodowe, takie jak powodzie i susze w rozmaitych regionach świata. Oddzielenie naturalnej zmienności klimatu od zmian indukowanych przez działalność człowieka nigdy nie było łatwe. Kolejnym wyzwaniem dla naukowców jest uwzględnienie naturalnej zmienności przy opracowywaniu modeli klimatycznych. W toku ostatnich badań profesor Ghil wraz z kolegami ocenił temperatury powierzchniowe mórz na świecie. Aby udoskonalić swoje prognozy zespół opracował nowy algorytm oparty na najnowszych danych matematycznych dotyczących interakcji krótkoterminowej pogody z długoterminowym klimatem. Pogoda obejmuje okres mierzony w dniach, natomiast klimat zdaniem naukowców rozciąga się na miesiące i dłużej. Naukowcy wykorzystali dane na temat klimatu z 50 lat i przetestowali prognozy retrospektywnie, w tym dane klimatyczne z lat 1950 - 1970, aby przygotować "prognozy" na styczeń i luty 1971 r. i dalej. Chcieli również ustalić na ile dokładne były te prognozy. Udało im się przygotować precyzyjne przewidywania na 16 miesięcy ponad to, co udało się innym naukowcom i do tego w czasie krótszym o połowę. W toku ostatnich prac profesor Ghil wraz z kolegami ocenił makroekonomiczny wpływ zjawisk ekstremalnych. Wyniki uzyskane dzięki dofinansowaniu z projektu E2C2 (Zjawiska ekstremalne: przyczyny i konsekwencje), który otrzymał grant o wartości 1,5 mln EUR z budżetu przekrojowego tematu "Nowe i pojawiające się nauki i technologie" (NEST) Szóstego Programu Ramowego (6PR) UE, pokazały, że zjawiska ekstremalne stwarzają większy problem, kiedy katastrofy mają miejsce w czasie ekspansji ekonomicznej. "Lepiej, żeby następowały w czasie recesji" - mówi profesor Ghil. "Jeżeli huragan zmiecie twój dach, to łatwiej będzie znaleźć kogoś, żeby go naprawić, kiedy wiele osób pozostaje bez pracy, a zarobki są niższe. To odkrycie jest spójne z raportami Banku Światowego na temat wpływu katastrof naturalnych i pomaga je zrozumieć."Więcej informacji: PNAS: http://www.pnas.org/ UCLA: http://www.ucla.edu/
Kraje
Francja, Stany Zjednoczone