Powiązanie ekstremalnych zdarzeń pogodowych ze zmianami klimatu
Naukowcy, których prace są finansowane ze środków unijnych, badają powiązania między ekstremalnymi zdarzeniami pogodowymi a zmianami w budżecie emisji dwutlenku węgla na kontynencie europejskim. Naukowcy prowadzą prace w ramach czteroletniego projektu CARBO-EXTREME (Lądowy obieg węgla w zmienności i ekstremach klimatycznych - paneuropejska synteza), który kwotę 3,3 mln EUR ze swojego budżetu w wysokości 4,6 mln EUR otrzymał z tematu "Środowisko" Siódmego Programu Ramowego (7PR). Wyniki projektu przyczynią się do udoskonalenia modeli klimatycznych i umożliwią UE oraz rządom krajowym opracowanie lepszych strategii ochrony klimatu i gleby. Ponad połowa emitowanego przez nas dwutlenku węgla (CO2) jest pochłaniana przez naturalne biotopy obniżające zawartość dwutlenku węgla. Ekosystemy lądowe wchłaniają 29% emitowanego dwutlenku węgla, a oceany absorbują 26%. Szacuje się, że same europejskie ekosystemy lądowe absorbują od 7% do 12% emisji ze spalania paliw kopalnych. Naturalne biotopy skutecznie zabezpieczają nas przed najgorszymi skutkami zmian klimatu. Niemniej wydaje się, że ekstremalne zdarzenia pogodowe mogą wpływać na zdolność ekosystemów lądowych do absorpcji dwutlenku węgla. Na przykład fala gorąca i susza, które nawiedziły spore obszary Europy latem 2003 r. zmieniły charakter gleb europejskich z biotopu obniżającego ilość dwutlenku węgla w wytwarzający go. Wyniki badań pokazują rzeczywiście, że nasze ekosystemy lądowe utraciły w zaledwie kilka tygodni tego lata taką ilość CO2, którą pochłonęły z atmosfery w ciągu poprzednich pięciu lat w normalnych warunkach pogodowych. Modele klimatyczne pokazują, że ekstremalne zdarzenia pogodowe, takie jak susze, fale gorąca czy powodzie mogą pojawiać się w wyniku zmian klimatu coraz częściej. To przywołuje niepokojącą perspektywę pętli pozytywnego sprzężenia zwrotnego, w której ekstremalne zdarzenia pogodowe powodują uwalnianie dwutlenku węgla z naturalnych systemów, jeszcze bardziej nasilając zmiany klimatu. Problem polega na tym, że na dzień dzisiejszy nasza wiedza na temat wpływu tych ekstremalnych zdarzeń pogodowych na biotopy obniżające zawartość dwutlenku węgla pozostaje uboga, zatem modele klimatyczne nie uwzględniają ich w pełni. Projekt CARBO-EXTREME ma zająć się tym zagadnieniem. Wśród swoich celów wymienia pogłębienie naszej wiedzy na temat reakcji lądowego obiegu węgla w Europie na ekstremalne zdarzenia pogodowe i zmienność klimatu w ogólne, identyfikację najwrażliwszych zasobów dwutlenku węgla i związanych z nimi procesów oraz zmapowanie prawdopodobnego losu zasobów dwutlenku węgla w Europie w ciągu nadchodzącego stulecia. Ponadto partnerzy projektu pracują również nad wygenerowaniem i zintegrowaniem danych eksperymentalnych na różnych skalach czasowych i z różnych regionów. Projekt CARBO-EXTREME już przyniósł pewne interesujące wyniki. Wyniki badań opublikowane w styczniu tego roku w czasopiśmie Nature ujawniają, że pozytywne sprzężenie zwrotne może nie być tak silne jak przewidują to najbardziej pesymistyczne modele. Niemniej pewnego sprzężenia zwrotnego należy nadal oczekiwać, a naukowcy podkreślają, że wciąż konieczne jest obniżenie emisji dwutlenku węgla w ciągu nadchodzących dekad. Niedawno, bo w lipcu, ukazały się w czasopiśmie Science dwa ważne artykuły. W jednym z nich naukowcy wykazali, że całkowita ilość dwutlenku węgla pochłaniana przez rośliny na świecie wynosi 123 miliardy ton. Natomiast drugi artykuł był poświęcony zakresowi, w jakim temperatura wpływa na ilość dwutlenku węgla wydychanego przez rośliny. Badania ujawniły, że ekosystemy na świecie reagują na krótkoterminowe wahania temperatury w podobny sposób. Jednakże podkreślono również wpływ innych czynników, takich jak dostępność wody, na długoterminowy bilans węglowy ekosystemów. Partnerzy projektu CARBO-EXTREME przygotowują się teraz do swojej pierwszej, dorocznej konferencji, która odbędzie się w dniach 13-15 września na DTU Risø (Politechnice Duńskiej).
Kraje
Dania